ଅତୁଟ ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନ

ପୂନେଇଁ ରାତିର      ପୂର୍ଣ୍ଣ  ଅବୟବ

      ନେଇ ହସୁଅଛି ଜହ୍ନ,

କୁମୁଦିନୀ ତା'ରେ      ଏକଧ୍ୟାନେ ବସି

      କରୁଅଛି  ନିରୀକ୍ଷଣ ||

କାହୁଁ କେଉଁ କାଳୁ     ଦୁନିଆଁ ଦେଖୁଛି

      ସେ ଦୁଇ ଆତ୍ମାର ବନ୍ଧନ,

ଅଭେଦ୍ୟ ତାଙ୍କର      ପୀରତି ବନ୍ଧନ

       ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କ ସମ୍ମାନ||

ବିରହର ଜ୍ଜ୍ବାଳା       ପ୍ରାଣକୁ ଦହିଛି

      ଦେଇଛି କେତେ କଷଣ,

କାହାରି ମନରୁ      କାହାକୁ ହଟାଇ

     ପାରି ନାହିଁ &

Advertisement

nbsp;କେଉଁ ଦିନ||

ଅଭେଦ୍ୟ ଅଟଇ     ତାଙ୍କ ପ୍ରୀତି ଦୁର୍ଗ

     ନିବାସ ସୁଖର ସ୍ବପ୍ନ,

ତାରାଙ୍କ ରୋଷଣୀ    ଜହ୍ନ  ନେଇ ଆସେ

    ଜୋଛନାରେ ଆଲିଙ୍ଗନ ||

ଜହ୍ନ ଉଇଁ ସଞ୍ଜେ     ପ୍ରରାତରେ ଯାଏ

     କଇଁ ରହି ଉଜାଗର,

ପୀରତି ମଦିରା       ପାନ କରିଯାଏ

      ଅତୁଟ ପ୍ରେମ ତାଙ୍କ ||

କାଳଜୟୀ ଅଟେ      ପୀରତି ରଜ୍ଜୁରେ

      ଆତ୍ମା ଦ୍ବୟର ବନ୍ଧନ,

ଜଣଙ୍କର ଆତ୍ମା       ଅନ୍ୟଠାରେ ବନ୍ଧା

      ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କ ଜୀବନ ||