ମଧୁଶାଳା

ସେ ଦୁଇ ନୟନରେ 

ମୋ'ରି ସପନ

ମୁଁ ଦେଖୁଛି ରାତିସାରା,

ସେ କଳା କୁନ୍ତଳରେ 

ମୋ'ରି କବିତା

ଶୀର୍ଷକ   ନୟନତାରା ।

ସେ ନାଲି ଓଢଣୀ 

ତଳ ଜବାଫୁଲ

ବାସ୍ନା ତା ଅମୁଲ ମୁଲ,

ସେ ଦୁଇ ଓ଼ଠୁ 

ସୁଧା ଝରୁଅଛି

ମୁଁ ଚାତକ ତୃଷା ଅଧୀର ।

ସେ କରପଲ୍ଲବରେ 

ଝୋଟିଚିତା 

ତମେ ଆଙ୍କିଅଛ ପ୍ରେମ ରାଗେ,

ସେ ଦୁଇ ଭ୍ରୂଲତା 

କନ୍ଦର୍ପ ଧନୁ

କଟାକ୍ଷ ନାରାଚ ହୃଦୟ ବିନ୍ଧେ ।

ସେ ଦୁଇ ନୟନେ 

ମୋ'ରି ସପନ

ସରିବନି, ଆଗୋ ମୋ ନୟନ ତାରା,

ସେ ଦୁଇ ଓଠୁ  

ମଧୁର ଝରଣ

ସରିବନି, ଅସରା ସେ ମଧୁଶାଳା ।