ମଧୁର

ଜୀବନ ଜୀଇଁବା ମଧୁର ବିହୀନ

ଦୁଃଖୀ ଜୀବନରେ ସେ ବି ମଧୁର

ମଧୁର ମଧୁର ଆହୁରି ମଧୁର

ଦୁଃଖ ସୁଖ ଭରା ମାୟା ସଂସାର ।

ମଧୁର ଲାଗଇ ହସି ହସାଇବା

ମଧୁର ନୂତନ ବନ୍ଧୁ ଯୋଡିବା

ମଧୁର'ବନ୍ଧୁରେ ଅଭିମାନ ରଖି

ମଧୁର ସମ୍ପର୍କ ବାନ୍ଧି ରଖିବା ।

ଆହୁରି ମଧୁର ଦୁଃଖ ବାଣ୍ଟିଦେବା

ଯଦି ବନ୍ଧୁ ଅଛି ଦୁଃଖିଆ ଜଣେ

ଲୁହ ଝରାଇବାବନ୍ଧୁର ଆଗରେ

ଯଦି ବନ୍ଧୁ ତୁମ ହୃଦୟ ଜିଣେ ।

କିନ୍ତୁ କୃପାଣିଆ ବନ୍ଧୁ କି' ସୁନ୍ଦର

ଗର୍ବ ଅହଂକାର ବନ୍ଧୁର ଗୁଣ

ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧିଥିବା ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ

ଯେମିତି ଜୀବନେ ତୁଣ ଓ ଲୁଣ ।

ବନ୍ଧୁ ପାଶେ ନାହିଁ ଧନ ସନମାନ

କେବଳ ସୁନ୍ଦରଭାଵ ପୀରତି

ନାରୀ କି ପୁରୁଷ ମଧୁର ବିହୀନ

ସେହି ସ୍ୱାଦ ହୀନ କୃପଣ ଜାତି ।

ରାଧାକୁ ସୁନ୍ଦରଯେମିତି କାଳିଆ

କାଳିଆକୁ ସୁନ୍ଦର ସୁଦାମା

ମା'କୁ ସୁନ୍ଦର କୋଳେ ଶିଶୁ କନ୍ୟା

ଯେମିତି ଆକାଶେ ଖେଳେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ।

ଧରାକୁ ସୁନ୍ଦର ବନ ଉପବନ

ବନକୁ ସୁନ୍ଦର ପକ୍ଷୀଙ୍କ ରାଵ

ଆହୁରି ସୁନ୍ଦର ପରବତ ମାଳ

ପର୍ବତ ଶିଖରେ ରବିଙ୍କ ଠାବ ।

ଝର ଝର ଶବ୍ଦ ଝରକୁ ସୁନ୍ଦର

ଯେବେ ଝର ଝରି ନଦିକି ଧାଏଁ

ନଦୀ ଦେହେ ମିଶି ଝରଟି ସୁନ୍ଦର

ଯେବେ ନଦୀ ମିଶେ ସାରଗ ଦେହେ ।

ବିଶାଳ ସଂସାରେ ସକଳ ସୁନ୍ଦର

ଯଦି ମନୁଷ୍ୟରେ ସମ୍ପର୍କ ରହେ

ଆପଣା ଆଖିରେ ଦୁନିଆ ସୁନ୍ଦର

ସୁସମ୍ପର୍କ ଆସେ ଆପଣା ଛାଏଁ ।