ଲୁହରେ ଲେଖୁଛି ଚିଠି

ଲୁହରେ ଲେଖୁଛି ଚିଠି ବହୁବାର ଚାପି ଦୁଃଖ କୋହ ଭାର

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦଗଧ ଜୀବନର ସ୍ୱାଦ କାରୁଣ୍ୟ ଓ ହାହାକାର ॥

ଶଠତା ଛଳନା ସୁତୀବ୍ର ଲାଞ୍ଚନା ସହି ସହି ଅହରହ

ଅନ୍ତର ଦାହରେ ଦହି କୋରି ହୁଏ ଅବିରତ ମୋ ହୂଦୟ ॥

ମଧୁମୟୀ ବିଶ୍ୱ ବିଷମୟ ଆଜି ଶୂନ୍ୟତାର ଆର୍ତ୍ତ ସ୍ୱର

ଗୁମୁରି ଗୁମୁରି କାନ୍ଦଇ ଶିହରି କାରୁଣ୍ୟମୟୀ ଝଙ୍କାର ॥

ସହି ସହି ରହି ଚିନ୍ତା ଶୋକେ ସଢି ମୁଁ ଚିର ରୋରୁଦ୍ୟମାନ

ମାନବତା ଭରା ପତ୍ରଟିଏ ଲେଖା ହେଉଛି ଲୁହରେ ମାନ ॥

କାହିଁକି ନା ଏହା ଅଶ୍ରୁ ତରପଣେ ପ୍ରେରଇ ପ୍ରେରକ ଜଣେ

ପଢିଲେ ଯେ ବହୁ ବିଷୟର ବହୁ ଗୂଢ ଭାବ ଅନୁକ୍ଷଣେ ॥

ଆନ୍ଦୋଳିତ କରି ଚିତ୍ତରେ ବିହରି ଆବେଗ ଆହ୍ୱାନେ ଅଶ୍ରୁ

 ଝରିଣ ଆସିବ କେହୁ ବା ସହିବ ଯନ୍ତ୍ରଣାର କଷାଘାତୁ ॥

ଉଦ୍ଧାରର ମାର୍ଗ ପାଇଁ କି ଉଦଯୋଗ ଲକ୍ଷ୍ୟେ ପ୍ରେରଣ କରୁଛି

ଚିର ଦହ୍ୟମାନ ପାଇଁ ମୁହ୍ୟମାନ ଚେତନା ମୋର ହେଉଛି ॥

ସୁଖ ପରେ ଦୁଃଖ ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ ଲାଗିଛି ସଦା ସଂସାରେ 

ଚିର ସୁଖ ଅବା ଚିର ଦୁଃଖ ବିହି ଲିହି ନାହିଁ କାହା ଭାଲେ ॥

ଏ ଘୋର ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ ଝଡଝଞ୍ଜା ପରି ଆସି ଅଚାନକ ଆମ

ଭାଙ୍ଗି ଦେଇ ଅଛି ଜୀବନ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ନବୀନ ଆଶା ସ୍ପନ୍ଦନ ॥

ହତ ହୋଇ ଏବେ ମୁର୍ହୁମୁର୍ହୁ ଦୁଃଖେ ହେଉଅଛି ସଦା ଘାରି 

ନିଷ୍ପ୍ରଭ ସକଳ ଚେତନା ପ୍ରବାହ ଉଲ୍ଲାସ‐ରସ‐ମାଧୁରୀ ॥