ଲୁହ ନଈ

ଧାର ଧାର ଲୁହ ବହି ଯାଉଅଛି

ହୋଇଅଛି ଲୁହ ନଈ

ଯେତେ ବୁଝାଇଲେ ମନ ବୁଝୁ ନାହିଁ

କୋହ ଉଠେ ରହି ରହି ।

ଧାରା ଶିରାବଣେ ଘୋର ବରଷାରେ

ଫୁଲି ଉଠେ ନାଳ ନଈ

ସେହିପରି ଆଜି ଆଖିରୁ ଛୁଟୁଛି

ବନ୍ୟା ହୋଇ ଲୁହ ନଈ ।

କିଏ ସେ କିପରି ବୁଝାଇବ ତାକୁ

କିପରି ବୁଝିବ ସିଏ

ମାଆର ହୃଦୟ ତରଳି ଯାଇଛି

ଲୁହ ନଈ ହୋଇ ବହେ ।

ସମୟ ଅଟଇ ବଡ ବଳବାନ

ତା ସମ ହୋଇବ କିଏ

ସବୁ ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଛଡେଇ ନେଇଛି

ସୁଖ ଭାଙ୍ଗି ଦେଲା ସିଏ ।

ଏକୋଇର ବଳା ବିଶିକେସନକୁ

ସମୟ ନେଲା ଛଡାଇ

ସ୍ବାମୀ ଯାଇଥିଲେ ପୁଅ ଗଲା ଏବେ

ବହି ଯାଏ ଲୁହ ନଈ ।

କୁଆଡୁ ଆସିଲା ଅଜଣା କରୋନା

କେତେ କଲବଲ କଲା

ମାଆ ଆଗେ ଭେଣ୍ଡା ପୁଅ ଚାଲିଗଲା

ସ୍ବାମୀ ତା ଆଗରୁ ଗଲା ।

ସରିଅଛି ସବୁ ଯିଏ ଯେତେ କହୁ

ମନ ମୋଟେ ବୁଝୁନାହିଁ

ଅମାନିଆ ଆଖି ଧାର ଧାର ହୋଇ

ବୁହାଉଛି ଲୁହ ନଈ ।

ସ୍ବାମୀ ସୁତ ଦୁହେଁ ଚାଲିଗଲେ ଯାର

ତାକୁ କେ କି ବୁଝାଇବ

ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଏକାକୀ ଅସହାୟ ଯିଏ

ସାନ୍ତ୍ବନା ତାକୁ କେ ଦେବ ।

ନିଜକୁ ନିଜେ ସେ ବୁଝାଇ ପାରିଲେ

ଶୁଖିବ ଏ ଲୁହ ନଈ

ସାନ୍ତ୍ବନା ମୁଁ କିଛି ଦେଇ ପାରୁନାହିଁ

କୋହ ମୋ ମନେ ଉଠଇ ।