ଲୋକ ସାହିତ୍ୟ

ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଜାଗା ନେଇ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ରୀତି

ଅଲଗା ଅଲଗା କଥା ଗପ ଆଉ ଗୀତି ।

ଜୀବନ ଜିଇଁବା ଶୈଳୀ ଛାଡିଯାଏ ଛାପ

ଲୋକ ଉକ୍ତି ହେଉ ଅବା ହେଉ ଗୀତ ଗପ ।

ଲୋକଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ ଧରେ ସ୍ବଭାବ ସଂସ୍କୃତି

ପ୍ରତିଫଳ ହୋଇଥାଏ ଲୋକ ରୀତିନୀତି ।

ଜୀଇଁବାର ଢଙ୍ଗ ହୁଏ ସାହିତ୍ୟେ ସୃଜନ

ମୌଖିକ ଲିଖିତ କିମ୍ବା ଗାଥାରେ ବର୍ଣ୍ଣନ ।

ମୋ ଗାଆଁ ମୋ ମାଟି ମୋ ସାଥି କୁଟୁମ୍ବ

ଲୋକାଚାର ନେଇ ମନେ ଭରିଥାନ୍ତି ଦମ୍ଭ ।

ଯୁଆଡେ ଗଲେ ସହଜେ ବାରି ହୋଇଥାନ୍ତି

ଚିହ୍ନା ପକାଇ ତ ଥାଏ ଆପଣା ସଂସ୍କୃତି ।

ଆଞ୍ଚଳିକ ଭାଷା ଭାବି ନ ମଣିବ ହୀନ

ସିଏହିଁ ଚିହ୍ନାଏ ଆମ ପ୍ରକୃତ ଜୀବନ ।