STORYMIRROR

Satyabati Swain

Tragedy

4  

Satyabati Swain

Tragedy

ଲୋଭନୀୟ

ଲୋଭନୀୟ

1 min
478

ପ୍ରିୟ ସଖା

ତୁମ ପାଇଁ ଲେଖୁଛି ଏ ଚିଠି

ସାଦରେ ଆଦରେ ପଢ଼ିବ ନିଶ୍ଚେଟି।


ରାତି ପାହେ

ସକାଳ ଆସେ 

ମୋ ପାଇଁ ଆଣେନା ଚଞ୍ଚଳତା

ଦିନ ନଇଁ ସଂଜ ଆସେ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଏନି କାଲିପାଇଁ।


ରାତି ଆସେ

ତାତି ଓ ଭୟ ନେଇ

ମୋ ଭିତରେ ନ ଥାଏ ବ୍ୟଗ୍ରତା

ସମୟ ଏମିତି ସରୁଥାଏ

ମୋ ଆଖି ଆଗରେ

ଗୋଟେ ଗୋଟେ ବୟସ ହୋଇ।


ସଖା

ଆତ୍ମା ମୋର କାଇଁ !

ଶରୀରଟି ଜଳୁଛି ଦିବା ରାତି

ସ୍ୱପ୍ନ ମାନେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଛନ୍ତି

ଓହଳି ନିରାଶା ଗଛରେ।


ତୁମେ ପରା

କରି କରାଉଥାଅ ସବୁ !

ଏତେ ଦୁଃଖ 

ମୋତେ କିଆଁ ଦେବୁ!


ଶୁଣ୍ କହିବି ଗୋଟେ କଥା

କାହାକୁ କହିବନି

ଯେତେ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ପଡିଲେ ବି

ଏ ଜୀବନ

ଏତେ ଲୋଭନୀୟ କାହିଁକି ?


ଇତି

ତୁମର ସବୁବେଳେ ମୁଁ।



ଏହି ବିଷୟବସ୍ତୁକୁ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ କରନ୍ତୁ
ଲଗ୍ ଇନ୍

Similar oriya poem from Tragedy