ଲଣ୍ଠନ ଆଲୁଅରେ

ସେଦିନ ଦେଖିଥିଲି ତୁମକୁ ପ୍ରଥମେ

   ଲଣ୍ଠନ ଆଲୁଅରେ

ମୁଖ ମଣ୍ଡଳ ଚମକୁଥିଲା ଲଣ୍ଠନର

   ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଶିଖାରେ l

ଆନ୍ଧାରରେ ବି ଜ୍ୟୋତି ଭରିଥିଲା

  ନୟନ ଯୁଗଳରେ

ମଧୁକି ବରଷୁଥିଲା ରକ୍ତିମ ଓଠର

   ସ୍ମିତହସ ଧାରେ l

ପ୍ରଣୟର ରାଗ ତୋଳି ସତେ

   ଶୀତଳ ସମୀର

ଦେହେ ଦିଏ ବୋଳି ବାସ

   ତୁମରି ଅଙ୍ଗର l

ଶୀତ ବସ୍ତ୍ର ଦେଇଛି ଢାଙ୍କି

  ଅପରୂପ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟକୁ

ଦେହରେ ତା ଦେଇଛି ଛନ୍ଦି

  ଅମାନିଆ ଯୌବନକୁ l

ଫେରେନାହିଁ ନେତ୍ର ବାରେ ଦେଖି

   ଅସରନ୍ତି ଶୋଭାକୁ

ପାଗଳ ଭ୍ରମର ପରି ବାର ବାର

   ଟାଣୁଛି ପଛକୁ l

ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ ତାକୁ ନେବି 

   ଥରେ ତୋଳି

ମନ ଅସ୍ଥିର ଦେବ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗ

  ତା' ଅଙ୍ଗରେ ବୋଳି l