କୁଆଁର ପୁନେଇଁ

କୁଆଁର ପୁନେଇଁ ରାତି

ଥରୁଛି ପ୍ରେମିକ ଛାତି

କେମିତି ଗାଇବ ପ୍ରେମିକା ଆଗରେ

ପ୍ରେମର ଅଭୁଲା ଗୀତି ?

କୁଆଁରୀ କନିଆଁ ମନ

ଉଛୁଳା ତା ଯଊବନ

କେମିତି ଛୁଇଁବ ପ୍ରେମିକ ଅଧର

ଲାଗିଯିବ କାଳେ ଚିହ୍ନ ?

ଆକାଶରେ ତାରା ମେଳେ

ଚାନ୍ଦ ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ,

ଜୋଛନାରେ ଭିଜି ଲାଜେ କୁମୁଦିନୀ

ହସେ ସରସୀର ଜଳେ ।

ରଜନୀ ଗନ୍ଧାର ବାସ

ଚହଟଇ ଚଉପାଶ,

ବିଚରା ଭଅଁର ସୁଗନ୍ଧ କୁହୁକେ

ହୋଇଯାଏ ଫୁଲ ଦାସ ।

ଝିଅ ଝୁରେ ବାପଘର

ମାଆ ବାପା ତରବର,

ନୂଆଁ ଜୋଇଁ ଘରେ ଦେଇ ଆସ ଯାଇ

କୁଆଁର ପୁନେଇଁ ଭାର ।

ଲାଜକୁଳୀ ନୂଆଁ ବୋହୂ

ଓଠରୁ ଝରଇ ମହୁ,

କଅଁଳ କଥାରେ ଦିଅର ଖବର 

ଆଦାୟ କରଇ ସେହୁ ।

ଅଗଣାରେ ଝୋଟି ଚିତା

କେତେ ଜାତି ଜାତି ପିଠା,

ନିଜେ ଖାଇ ପୁଣି ପଡୋଶୀଙ୍କୁ ଦେବା

ଓଡ଼ିଆ ଘରର ପ୍ରଥା ।

ଘରେ କୁଣିଆଙ୍କ ଭିଡ

ନାହିଁ କିଛି ବନ୍ଧ ବାଡ,

ଲୁଡୁ ତାସ୍ ଆଉ କେରମ୍ ଖେଳରେ

ମସଗୁଲ୍ ସାନବଡ ।

ଜହ୍ନି ଫୁଲ କର ସଜ

କାକୁଡି ଫୁଲକୁ ଖୋଜ,

ସଙ୍ଗାତ ସାଥିରେ ଚଉଁରା ମୂଳରେ

ବୁରୁନ୍ଦାବତୀକୁ ପୂଜ ।