କଥା କହୁ ନ ଥିବା ସମୟ

ନିଶବ୍ଦରେ ପାଦ ଗଣି ଗଣି

ଫେରିଯାଉଥିବା ସମୟ

କିଛି ନ କହି ବି ଦୋହରାଇ ଯାଏ

ଜଟିଳ ଜୀବନର ଘଷରା କାହାଣୀ ।

କଥା କହୁ ନ ଥିବା ସମୟ ମାନେ...

କେବେ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ ତୋଳନ୍ତି

ପୁଣି କେବେ ଉତ୍ତର ପାଲଟି ଯାଆନ୍ତି

ଖୋଜିବା ଲୋଡ଼ିବାର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ ଓ

ପ୍ରଶ୍ନ ଉତ୍ତର ର ଗୋଲକଧନ୍ଦା ଭିତରେ

ଘୁରୁଥିବା ସମୟ  କିନ୍ତୁ ଅନୁଭବ ଦେଇ ଯାଏ

କିଏ ତୁମର ଅତି ଆପଣାର।

କଥା କହୁ ନ ଥିବା ସେ ସମୟକୁ

କିଏ ବୁଝିପାରେ ପୁଣି ବୁଝି ପାରେନା

ନୀରବତା ହେଉ ଅବା କୋଳାହଳ

ବିତି ଯାଉଥିବା ସମୟ ଫେରେନା।

ତଥାପି ଅପେକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ନ ଥାଏ

ଆକାଶ ର ତାରାକୁ କ'ଣ ଗଣିହୁଏ !

ନା ସମୁଦ୍ର ଢେ଼ଉକୁ ବାନ୍ଧି ରଖିହୁଏ

ସମୟ କୁ କେହି କ'ଣ ହାତରେ ଧରି ପାରେ

ସାଦା କାଗଜରେ ରଙ୍ଗ ବୋଳିଦେଲେ ରଙ୍ଗୀନ କାଗଜ ହୁଏନା।

ଅନ୍ୟ ର ସୁଖ,ଦୁଃଖକୁ ନିଜ ଭିତରେ କେହି ଅନୁଭବ କରିପାରେନା

ଇଟା ପରି ଛାଞ୍ଚରେ ନୁହେଁ ନିଜ ଢାଞ୍ଚା ରେ ଜୀବନ ବିତେ

ଭିନ୍ନ ରୂପ ଭିନ୍ନ ସ୍ଵପ୍ନ ଓ ଭିନ୍ନ ଆଶା ନେଇ

ଜୀବନରେ ବର୍ଷା ବସନ୍ତ ଓ ବୈଶାଖ ଆସନ୍ତି

ପୁଣି ଫେରି ଯାଆନ୍ତି ନିଜ ନିଜ ବାଟରେ

ଭିଜି ଭିଜି ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସମୟ ସହ ହାତ ମିଳେଇ ଜଡ ପଥର ପାଲଟୁ ଥାଏ ମଣିଷ ।