କଥା ଅସରନ୍ତି

ସୁରସେନ ରାଜ୍ୟେ ଥିଲେ ଜଣେ ରାଜା

ନାମ ତାଙ୍କ ପରନ୍ତପ

କରିଲେ ଘୋଷଣା ଶୁଣିବେ ନିଶ୍ଚୟ

ଅସରନ୍ତି ଗୀତ ଗପ ।

ନ କହିବା ଯାଏ କରିବେନି ବନ୍ଦ

ଚାଲୁଥିବ ଅହରହ

ଜିଣିବ ଯିଏ ସେ ପାଇବ ଅର୍ଦ୍ଧେକ

ରାଜ୍ୟରୁ ଭାଗ ନିଶ୍ଚୟ ।

ଅବୁଝା ରାଜାଙ୍କ ଶୁଣିଣ ଆଦେଶ

ଗଣିଲେ ମନ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରମାଦ

ଆସିଲେ ଯେତେକ କଥା ଗୀତିକାର

ସମସ୍ତେ ହୋଇଲେ ବ୍ୟର୍ଥ ।

ତାଗିଦ କରିଲେ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାରିଷଦେ

ରାଜା ଥିଲେ ଏକବୁଝା

ରାଜାଙ୍କ ଏମନ୍ତ ଦେଖି ମତିଗତି

ଦୁଃଖ ପାଉଥିଲେ ପ୍ରଜା ।

ଶେଷକୁ ଚତୁର ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ

ପଶିଲା ଉପାୟ ଏକ

ପିନ୍ଧି ଚିରାଫଟା ଛଦମବେଶରେ

ନିଜେ ହେଲେ ଉପସ୍ଥିତ ।

ଦ୍ୱ ।ରପାଳ ଦେଖି ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପୋଷାକ

ପାରିଲେନି ମୋଟେ ଚିହ୍ନି

କହିଲେ ଦିଶୁଛ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗରୀବ

ଦେଖାଇ ହେଉଛ ଜ୍ଞାନୀ ।

ଶୁଣି ପାଟିଗୋଳ ଡକାଇଲେ ରାଜା

କହିଲେ ଜାଣିଛ ସର୍ତ୍ତ

ଜିତିଲେ ପାଇବ ରାଜ୍ୟରୁ ଅର୍ଦ୍ଧେକ

ନତୁବା ମିଳିବ ବେତ ।

ରାଜି ହୋଇ ମନ୍ତ୍ରୀ କରିଲେ ଆରମ୍ଭ

ମଣିମା ହେଉ ଶୁଣିମା

ଆମରି ରାଇଜେ ଏସନ ହୋଇଛି

ଆଖୁଚାଷ ଖାଣ୍ଟି ସୁନା ।

ଚାଷୀମାନେ ତାକୁ କରିବେ ଅମଳ

ଆଣିବା ତାହାକୁ କିଣି

କାରଖାନା ଖୋଲି ବସ୍ତାବସ୍ତା ଖାଲି

ଢେରା ମାରିଦେବା ଚିନି ।

ଆସିବେ ବହୁତ ଜନ୍ଦା ଓ ପିମ୍ପୁଡି

ଲଗାଇ ବସିବେ ଧାର

ଗୋଟିଏ ଆସିବ ବୋହିନେବ ଏକ

ଆସିବ ଅନ୍ୟ ତାପର ।

ତାପରେ ଆସିବ ଆହୁରି ଗୋଟିଏ

ପଛକୁ ପୁଣି ଗୋଟିଏ

ନେବେ ଜଣ ଜଣ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ

ତାପରେ ଆସିବେ ଅନ୍ୟେ ।

ବିରକ୍ତିରେ ରାଜା କହିଲେ ପାଗଳ

ତୁମେ ବଡ଼ କଥାକାର

ଆସୁଥିବେ ତୁମ ପିମ୍ପୁଡି ଏମିତି

ଗୋଟିଏ ପରକୁ ପର ।

ସରିବନି ତୁମ ଚିନି କି ପିମ୍ପୁଡି

ଏ ଗପ ବିରକ୍ତିକର

ଛଦ୍ମବେଶୀ ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ ରାଜନ

ସତ୍ୟ ରାଜା ରକ୍ଷା କର ।

ଦିଅ ମୋତେ ଅଧା ରାଇଜୁ ତୁମର

ଦେଇଥିଲ ପରା କଥା

ଜଳକା ହୋଇକି ଚାହିଁ ଛନ୍ତି ରାଜା

କୁନ୍ଥୁ କୁନ୍ଥୁ ମନେବ୍ୟଥା ।

ଛଦ୍ମବେଶ ଖୋଲି କହିଲେ ଚତୁର

ମନ୍ତ୍ରୀବର ହସିହସି

ଲୋଡା ନାହିଁ ମୋର ରାଜ୍ୟରୁ ଅର୍ଦ୍ଧେକ

ଆପଣ ରହନ୍ତୁ ଖୁସି ।

ଖିଆଲରେ ନୁହେଁ ସୁଶାସନ କରି

ବୁଝ ପ୍ରଜା ସୁଖଦୁଃଖ

ତାହେଲେ ହୋଇବ ମଙ୍ଗଳ କଲ୍ୟାଣ

ଆପଣା ସୁଖେ ନ ଭାସ ।

ରାଜନ ବୁଝିଲେ ରାଜ୍ୟ ଭଲମନ୍ଦ

ସଭିଏଁ ହୋଇଲେ ଖୁସି

ଯାଇଥିଲି ମୁହିଁ ଶୁଣିବାକୁ କଥା

ଶୁଣାଉଛି ଏଠି ଆସି ।