Library
କଣ୍ଢେଇ ଆଖିରେ ଲୁହ
କଣ୍ଢେଇ ଆଖିରେ ଲୁହ
ଶୁଖା କଣ୍ଢେଇଟେ ସେଇ
ଲାଭ ହାନି କଣ ଜାଣେ ନାହିଁ
ଲାଲ୍ ଟୁକୁ ଟୁକୁ ଓଠ ରୁ
ହସ ନୁହଁ ବୋଧେ ମୁକ୍ତା ଝରି ପଡୁଥିଲା
କୁନି କୁନି ଆଖିରେ
କଅଁଳ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଆଭା ଫୁଟି ଉଠୁଥିଲା
କେତେ ନିରୀହ ନିଃଶ୍ୱାସ ତା ଜୀବନ
କିନ୍ତୁ ; ମନ ପୁରା ନିର୍ମଳ
କେହି ତା ହୃଦୟ ର ଭାଷା କୁ ପଢି ପାର
ନା , କେହି ପଢି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ
ଯାହାର ମନ ଯେମିତି ହେଉଛି
ତାକୁ ନେଇ ସେମାନେ ସେମିତି ନଚେଇ ଦିଅନ୍ତି
ଅନ୍ତର ବେଦନା ତାହାର କେହି ବି
ବୁଝି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ
ଛାତି ରେ କୋହ ରହିଛି
ଆଖିରେ ତାହାର ଲୁହ ବି ରହିଛି
ହେଲେ , ସେ କୋହ ସମ୍ଭାଳିବା ଜାଣିଛି
ନା ଲୁହ କୁ ଲୁଚାଇବା ଶିଖିଛି
ଯେବେ ଝିଅ ଦେଖା ପର୍ବ ହୁଏ
ଝିଲିମିଲି ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି
ସଜ ହୋଇ ବସିପଡେ ତାଙ୍କ ଆଗରେ
ତାଳ ରୁ ତଳିପା ଯାଏଁ
ସେମାନେ ତାକୁ ଚାହିଁ ରହନ୍ତି
ଦୁନିଆ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ରେ ଅଭିନୟ କରେ
କେବେ ତାଳି ମିଳେ ତ ଆଉ କେବେ ଗାଳି
ଦୁଇ କୁଳ ର ହିତ ପାଇଁ
କେତେ ଯତନ ନ କରେ
ହେଲେ , ସେ କାହାର ନିଜର ହେଇ ପାରେ ନାହିଁ
ଅର୍ଦ୍ଧ ରାତ୍ର ରେ ଘରୁ ବାହାରି ପାରେ ନାହିଁ
ଯେଉଁଠି ରକ୍ଷକ ଭକ୍ଷକ ପାଲଟିଛି
ଦୋଷ ବା କାହାକୁ ଦେଇ ପାରିବା
ମଣିଷ କହେ ଡାକ୍ତର ଦ୍ଵିତୀୟ ଭଗବାନ
କିନ୍ତୁ , ଏବେ ଡାକ୍ତର ଦ୍ଵିତୀୟ ଯମ ପାଲଟିଛି
ମଣିଷ କୁହେ ପୋଲିସ୍ ଆମର ରକ୍ଷା କର୍ତ୍ତା
କିନ୍ତୁ ପୋଲିସ ଅର୍ଦ୍ଧ ରାତ୍ର ରେ ସୁରକ୍ଷା ବଦଳରେ
ଭକ୍ଷକ ସାଜି ଉପଭୋଗ କରୁଛି
ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ପୃଥିବୀ ଅଟକି ଯାଆନ୍ତା କି
କିଛି ସମୟ ପାଇଁ କଣ୍ଢେଇ ର ଲୁହରେ
ସୂର୍ଯ୍ୟ ବି ମୁହଁ ଲୁଚେଇ ଦିଅନ୍ତା
ବିଶ୍ବାସ କରିବ ବା କାହାକୁ
ରକ୍ଷକକୁ ନା ନିଜକୁ ।
