କଳ୍ପନା

ହେ କଳ୍ପନା ଆହା କେଡେ ଗୋପନ ଆବେଗ

ଭାଷାର ମନ୍ମୟ ଚାରୁ ବିଭୁଷା ‐ସୌଷ୍ଠବ ॥

ବିଭୁଷାଇ ତୁମେ ହିଁ ତ ମନ ନିଅ ମୋହି

କମ୍ର କାରୁ କାଉଁରୀ ରେ ଭାଷା ବିଶୋଭାଇ ॥

ଭାବମୟୀ ସୁ‐ସରସ ରସ‐ ମନ୍ଦାକିନୀ

ଧାରା ଶିକ୍ତ ମନୋରମ ଉଲ୍ଲାସ ଦାୟିନୀ ॥

ଭାଷା ଭାବ ବିଭୁଷାଇ କଳପନା ତୁମେ

ରଚନା କୁ ବିଶୋଭାଅ ଅତୁଳ ଲାବଣ୍ଯେ !!!!

କାବ୍ୟ ସୁନ୍ଦରୀ ତୁମରି ପାଇଁ ସୁରୁଚିର

ହାବ ଭାବ ହାସ ଭାସ , ପ୍ରକାଶେ ମଞ୍ଜୁଳ ।

ଆହା କି ଦିବ୍ୟ ପୁଲକ ପ୍ଲାବନ ଖେଳାଇ

ଆହା କି ରମ୍ୟତା ଭରା ଭାବ ଉନ୍ମାଦନା

 ଅନୁଭୁତି ଅନୁସାରେ , ନବୀନ ଚେତନା । 

ଆବେଗ ଆହ୍ୱାନ ଧାରା ଅସୀମ ପ୍ରବାହ

 ରୂପରେ ପ୍ରକାଶ ପାଏ , ତୁମ ଯୋଗୁଁ କାର୍ଯ୍ୟ ।

ସଫଳ କାହାଣୀ କବିତା ଓ କବିଙ୍କର

ହୃଦୟ ଜିଣିବା ସ୍ବପ୍ନରେ ଯା ଭରପୁର ।

ସକଳ ର ପ୍ରକାଶ କ ତୁମେ ହିଁ କଳ୍ପନା

ତୁମ ଯୋଗୁଁ , ପ୍ରାଣୀ ଲଭେ ସୁଦିବ୍ୟ ଚେତନା ।