କଳଙ୍କ

ମୋ ମଥାରେ ବୋଳି

    କଳଙ୍କ ଦାଗ

    ମୋତେ କଲୁ କଳଙ୍କିନୀ

ଗୋପପୁର ଛାଡି ଗଲୁ ମଥୁରା ବାହୁଡି

କହ୍ନେଇ ଆଉ ତୁ ଫେରିଲୁନି ll

କାନ୍ଦେ ଗୋପପୁର

   ଯମୁନା ନଈ

   ବାହୁନି କାନ୍ଦେ ରାଧିକା ମାଈଁ

କାହା ମୁହଁ ଚାହିଁ ବଞ୍ଚିବି ଆଉ

 ଏ କଳଙ୍କର ନିନ୍ଦା ଅପନିନ୍ଦା ସହି ll

ଶୁଭିବନି ଆଉ

   ବଈଁଶିର ସ୍ବର 

   କଦମ୍ବ ମୂଳେ

ଗୋପ ଗୋପାଲୁଣି ବସନ ଚୋରି

କିଏ କରିବ ଯମୁନା କୂଳେ ll

ଅନ୍ତର କାନ୍ଦୁଛି

   ହୃଦୟ ଜଳୁଛି

   ବିରହ ନିଆଁରେ ଦିନରାତି

ବୁଝେନାଈଁ ମନ ଆରେ ଘନଶ୍ୟାମ

ନିନ୍ଦା ଅପମାନ ଦେଇ ଚାଲିଗଲୁ କେମିତି ll

କି କଲୁ ଶବର

   ବିନ୍ଧିଦେଲୁ ଶର

   ଶିଆଳି ଲତା କୁଞରେ

ଏ ଦ୍ବାପର ଯୁଗ ହୋଇଗଲା ଶେଷ

ତୁମେ କଳାକାହ୍ନୁ ଚାଲିଗଲା ପରେ ll