କଳିର ଠାକୁର କଳା ସାଆନ୍ତ

ତୁମେ ପ୍ରଭୂ ଏକା ତୁମରି ଉପମା

ଆଉ କି ଉପମା ଲୋଡା

ତୁମରି କୃପାରୁ ତୁମ ବଡଦାଣ୍ଡେ

ଆଜି ମୁଁ ହୋଇଛି ଛିଡା I

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତୁମେ ସରଗୁ ଓହ୍ଲାଅ

ନାନା ଅବତାର ନେଇ 

ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ମଣ୍ଡଳରେ ଜନ୍ମ ନେଉଥାଅ

ତୁମ ସୃଷ୍ଟି ରକ୍ଷା ପାଇଁ I

କେବେ ତୁମେ ମୀନ କେବେବା କଛପ

ବରାହ ଓ ନରସିଂହ

ରୂପ ପରିଗ୍ରହ କର ମହାପ୍ରଭୂ

ମର୍ତ୍ତ୍ୟଲୋକେ ଧର ଦେହ I

ବାମନ ରୂପରେ ବଳି ବଦ୍ଧକଲ

ନାଶିଲ ତା ଅହଂକାର

ସତ୍ୟଯୁଗେ ତୁମେ ରାବଣ ମାରିଲ

ନେଇ ରାମ ଅବତାର I

ଦ୍ୱାପରରେ ତୁମେ ଲୀଳାମୟ କୃଷ୍ଣ

ଗୋପୀ ମନଚୋର କାହ୍ନା

କଂସର ନିଧନ କରିଥିଲ ପ୍ରଭୂ

ଉଡାଇ ବିଜୟ ବାନା ।

କଳିଯୁଗେ ତୁମେ କଳିର ଠାକୁର

ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରରେ ଜଗନ୍ନାଥ I

ମହାଭାରତର ମହାନାୟକଙ୍କ

ପଦେ କୋଟି ଦଣ୍ଡବତ I