କଳା

କଳ୍ପନା ର କଳା  ମାଖିତ ଦେଇଛ

    ନିମଗ୍ନ ବିଭୋର ମୁହିଁ, 

ନିର୍ଲିପ୍ତ ଜୀବନ କ୍ଷଣ ଅନୁକ୍ଷଣ

    ପ୍ରତିବିମ୍ବେ ଅଛ ରହି !

ଅନ୍ଧାର ଠୁ କଳା ମୋ ଦେହର ଛାଇ

    କଳା ମେଘ ପରି ଦିଶେ, 

ତୁମ କଳା ଦେଖି ରାତି ବି ଲାଜ ର

    ଓଢଣୀ ରେ ଲୁଚି ବସେ !

ତୁମ କଳା ମୋର କଳଙ୍କ ର ଟୀକା

    ସାଜିଲେ ଲାଗେନି ଡର, 

ସାରା ଦୁନିଆଟା ତୁମକୁ ତ ଝୁରେ

     କରିବାକୁ ଆପଣାର !

ବିରହୀ ହୃଦୟ  ସ୍ପନ୍ଦନ ମୋ ଝୁରେ

    ମନ ପକ୍ଷୀ ଦୂରେ କାହିଁ, 

ଜହ୍ନ ର ଜୋଛନା ଗୋପନ ଭାବନ

    ତୁମକୁ କି ପାରେ ଛୁଇଁ !

ଗୋପ ରୁ ମଥୁରା ଦୂର ବହୁଦୂର

    ଆଖି ମୋର ପାଏ ନାହିଁ, 

ତଥାପି ଅବୁଝା ଅଶାନ୍ତ ହୃଦୟ

    କଳାର ମୋହକୁ ବୋହି !