ଖୋଜେ ମୁଁ ମୋ ମାଁ କୋଳ

ବାରେ ପୁଣି ଫେରି ଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ମୋର

        ପାଇବାକୁ ମୋ ମାଁର କୋଳ 

ନାହିଁ ବାଧା ବିଘ୍ନ କୌଣସିି ଗଣ୍ଡଗୋଳ

        ସେ ପରା ମୋ ମାଁର କୋଳ ।

ସ୍ମୃତି ଚାରଣରେ ଗତ ସ୍ମୃତିକୁ ଭାଳି

       ମନେ ପଡେ ମୋର ପିଲାବେଳ 

ଶାନ୍ତ ସ୍ନିଗ୍ଧ ଆନନ୍ଦ ଦାୟକ

       ସେ ପରା ମୋ ମାଁର କୋଳ । 

ସମୟ ଚକ୍ରରେ ଛନ୍ଦି ରହିଅଛି

       ସଂସାରର ନାନା ଜଞ୍ଜାଳ

ଟିକିଏ ଆଶ୍ୱାସନା ପାଇବା ଲାଗି

        ନାହିଁ ଏଠି ମୋ ମାଁର କୋଳ । 

ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳ କର୍ମମୟ ଜୀବନ

        ସ୍ୱାର୍ଥନ୍ଵେଷୀ ଆଜି ହୁଅନ୍ତି ଠୁଳ 

ନିଷ୍କାମ ପ୍ରେମ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପରତା 

     ଅଟେ କେବଳ ମୋ ମାଁର କୋଳ । 

ଦୁଃଖପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନେ ଖୋଜେ ପଣତକାନି

       ପୋଛିବି ଆଖିର ନିର୍ଝର ଜଳ 

ନିଜ ସୁଖ ପାଇଁ ଆପଣାର ମଣନ୍ତି 

ଦୁଃଖେ ଦିଅନ୍ତିନି କେହି ମୋ ମାଁର କୋଳ ।

ବାଲ୍ୟ କାଳେ ସହି ସବୁ ଅଳି ଅର୍ଦ୍ଦଳି 

         ମୋ ମାଁ ମତେ କରେ ଗେଲ 

ଫେରେଇ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ଆଜି ସେହିଦିନ

       ଖୋଜେ ମୁଁ ମୋ ମାଁର କୋଳ ।