କେମିତି କହିବି କହ

କେମିତି କହିବି କହ ମନଖୋଲା କଥା

 ଯାଉଅଛି ସବୁ କଥା ମନରେ ତ ମରି,

ଦରଦୀ ହୃଦୟଟିଏ ବିରଳ ଏ ଦୁନିଆରେ

 ସଭିଏଁ ତ ନିଜ ସୁଖେ ହେଉଛନ୍ତି ଘାରି ।

ଭାଙ୍ଗୁଛି ହୃଦୟ ଜଳେ ଅନ୍ତରେ ତରଳ ଲାଭା

ଅତୀତ ମୋ ସ୍ମୃତି ସବୁ ଗଦାଗଦା ପାଉଁଶର କୁଢ଼,

ଖୋଜୁଛି ନିଜକୁ ନିଜେ ଉଠିବ ଗଜୁରି କାଳେ

ଦରପୋଡା ଅବଶେଷୁ ବଞ୍ଚିଥିବା ମୋ ଅଂଶର ମୂଳ ।

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଚକିତ ମନେ ଭାବୁଅଛି ଅନୁକ୍ଷଣେ

ପାଇବ ଏ ଅମାରାତି ଉଇଁବେକି ପୂରୁବେ ଅରୁଣ

ସତ୍ୟ ଶିବ ସୁନ୍ଦରର ହେବ ପୁନଃ ଉତ୍ତରଣ

ପୁଲକି ଉଠିବ ପ୍ରାଣେ ସ୍ନେହ ମୈତ୍ରୀ ବନ୍ଧନ ।

ପାପ ତାପ ଅହଙ୍କାର ବିକଟ ଉତ୍କଟ ବିଷ

ରୋଗ ଦୁଃଖ ମହାମାରୀ ପ୍ରକୃତି ସଙ୍କଟ

ହେଉ ଶୁଦ୍ଧ ଆଚରଣ କଳ୍ମୁଷର ବିମୋଚନ

ଉଦ୍ଧରିବେ ବିପଦରୁ ପ୍ରଭୁ ନୀଳକଣ୍ଠ ।

ଜଣାଉଛି ସୁପ୍ରଭାତ ମଙ୍ଗଳେ ଜାଗୁ ସଙ୍କଳ୍ପ

ଭରିଉଠୁ ପ୍ରତିପ୍ରାଣେ କଲ୍ୟାଣ ଭାବନା

ଖେଳି ଉଠୁ ଅଧରରେ ସୁମଧୁର ସ୍ମିତହାସ୍ୟ

ଉଲ୍ଲାସ ଆନନ୍ଦ ହେଉ ସୁମାନସ ଚେତନା ।