କବିତା ନୁହେଁ

 ମୋ ହୃଦୟରୁ ଇଡି ଯାଉଥିବା

ଯେତେ ସବୁ ନଈ

ହସ ଓ ଲୁହର

ସୁଖ ଓ ଦୁଃଖର

ପ୍ରୀତି ଓ ପ୍ରତାରଣାର

ସେ ସବୁ କବିତା ନୁହେଁ ।

 ଅସରନ୍ତି ପଥରେ

ଥକି ପଡୁଥିବା ପାଦ ହଳକ

ତା ପାଦ ଚିହ୍ନ ଖୋଜିବାର ଆସ୍ପର୍ଦ୍ଧା

ଯେମିତି କରି ପାରେନାହିଁ

ମୋ ହୃଦୟ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ ଲହୁକୁ

ମୁଁ କବିତା ବୋଲି

କା' ଛାତିରେ ଛାପି ପାରେ ନାହିଁ ।

 ସୁଖର ମଲାଟ ଭିତରେ

ଅମ୍ଳଜାନ ପାଇଁ ଦହଗଞ୍ଜ 

ହେଉଥିବା ତରଳ ଦୁଃଖ

ପାଉଡର୍ ବୋଳା ହସ ସେପଟେ

ଜମାଟ ବାନ୍ଧି ଥିବା ଲୁହ

ଏସବୁକୁ ବୟାନ କରିବା ପାଇଁ

କାଠଗଡ଼ା ତ ଲୋଡା ନାହିଁ

ଯଦି ଲୋଡା ହୁଏ କଲମ

ମୁଁ ତାକୁ କବିତା କହିବି କିପରି ‌ ।