କବିତା ହୋଇଲା ନିଶା

ଖିଆଲୀ ମନରେ କେତେଯେ ଭାବନା

ଆସି, ଯାଉଥିଲା ଚାଲି,

ଭାବିତ ନଥିଲି ଭାବକୁ ଭିଣିଲେ

ଭାଷାକୋଷ ଯାଏ ଖୋଲି ! [୧]

ଜୀବନ ଜୀବିକା ଗୋଲକ ଧନ୍ଦାରେ

ନିତି ହେଉଥିଲି ଧନ୍ଦି,

ଭାଷା ଭାବନାର ସୁନ୍ଦର ମେଳକ

ପାଇଗଲି କୋଟିନିଧି । [୨]

ଛନ୍ଦ ଲୟ ବୋଳି ଭାବନାକୁ ଗୋଳି

ଲେଖିଦେଲି ମନକଥା,

ପାଠକଙ୍କ ମନ ଛୁଇଁ ଦେଇ କେତେ

କବିତା କହିଲା କଥା । [୩]

କଳା ବଉଦର କୋଳରୁ ଯେସନେ

ଚମକେ ଚପଳା ରୂପ ,

କରୋନା କାଳର କବଳେ ମୋ ମନୁ

କବିତା ହୋଇଲା ଜାତ । [୪]

ଅର୍ଥନୀତି ଆଉ ପରିସଂଖ୍ୟାନର

ଭାଷା ସିନା ମୋର ପେଶା ,

ତୁମ ସହ ଏକି ମୋହ ଲାଗିଗଲା

କବିତା ହୋଇଲ ନିଶା । [୫]

ଉନ୍ନତ ସାହିତ୍ୟ ପାଠକକୁ ଦିଏ

ସଦାଚାର ସଦଜ୍ଞାନ,

ସଚେତନ ନାଗରିକ ଆଣିଥାଏ

ସମାଜେ ପରିବର୍ତ୍ତନ। [୬]

ଖଣ୍ଡାଧାର ଠାରୁ କଲମ ମୂନଟି

ହୋଇଥାଏ ବଳଶାଳୀ,

ବିନା ରକ୍ତପାତେ ଜନ ମାନସରେ

ସଚେତନା ଥାଏ ତୋଳି । [୭]

ମନ ମୁଁ କରିଛି ଟେକ ରଖିବାକୁ

ଲେଖନୀ ମୂନର ମାନ,

ସାଧ୍ୟମତେ ରଚି ସୁନ୍ଦର କବିତା

ଦେଇଯିବି ଅବଦାନ। [୮]