ତୁମେ ପରଂବ୍ରହ୍ମ

ଜୀବନର ସମସ୍ୟା ସବୁକୁ 

ନୈବେଦ୍ୟ ରୂପେ ସଜାଇ

ଆଖିର ଲୁହକୁ ଅର୍ଘ୍ୟ କରି 

ସମର୍ପି ଦେଇଛି ତୁମକୁ

ହେ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ,

କରୁଣା ଟିକେ ନଦେଲ ନାହିଁ 

ଶକ୍ତି ଦିଅ ସହିବାକୁ । 

ଭକତର ଭାବ ବୁଝିପାର ବୋଲି 

ନାମ ତୁମ ଭାବଗ୍ରାହୀ 

ଆକୁଳ ବ୍ୟାକୁଳ ଏ ସାରା ଜଗତ 

ପାରୁଛ କେମିତି ରହି। 

ମନରେ ତୁମର କି ଭାବ ରଖିଛ

ଜଗତ ଜନ ଙ୍କ ପାଇଁ 

କାଣିଚାଏ କୃପା ବରଷି ଦେଲେ ବି 

ସବୁ ପାପ ହୋଇଯିବ ଧୋଇ । 

ଏ ଅକୀଞ୍ଚନ ଆବେଗ ରେ ଡାକେ 

 ତୁମେ ପାଶେ ଥିଲେ ନାହିଁ ଭୟ 

 ଓଁ ନମଃ ଭଗବତେ ବାସୁ ଦେବାୟଃ