ଅତୁଲ୍ୟ ଉତ୍କଳ

ବିପୁଳ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟେ ଅତୁଲ୍ୟ ଉତ୍କଳ ଅନନ୍ୟ ଶାଶ୍ୱତ ଭୂଇଁ

ଉଡ୍ର,ଓଡିଶା,କଳିଙ୍ଗ ରୂପରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ନାମ ବହି

ଗଙ୍ଗା ଗୋଦାବରୀ ଯାଏଁ ସୀମା ବ୍ୟାପ୍ତ ବିଶାଳ ଧରିତ୍ରୀ କୋଳେ

ନୈସର୍ଗିକ ଶୋଭା ସତେ ମରତ୍ତରେ ତା'ର ବକ୍ଷଛୁଇଁ ଖେଳେ ।

ସୁଉଚ୍ଚ ପର୍ବତ ସୁଦୀର୍ଘ ତଟିନୀ ଶୁଭ୍ର ନିର୍ଝରିଣୀ ଝର

ସବୁଜ ସମ୍ପଦେ ବନ ଉପବନ ସାଜିଛନ୍ତି ଅଳଙ୍କାର

ଏ ମାଟି ମହକ ଭରଇ ପୁଲକ କୋଟି ଓଡ଼ିଆର ପ୍ରାଣେ

ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତି ପ୍ରୀତି ମଇତ୍ରୀ ଗୀତିକା ଗୁଞ୍ଜରିତ କୋଣେ କୋଣେ ।

କଳା ସ୍ଥାପତ୍ୟର ଅପୂର୍ବ ସମ୍ଭାର ମନ୍ଦିର ମସଜିଦ ମଠ

ଦୁର୍ଗ,ଗୁମ୍ଫା,ଶିଳାଲେଖ ଦେହେ ଖୋଦା ବୀରତ୍ବର ଦୃଶ୍ୟପଟ୍ଟ

ଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ଅମୂଲ୍ୟ ଭଣ୍ଡାର ବଖାଣୁଛି ତା'ର ଗାଥା

ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ତ୍ୟାଗ ଅମଳିନ ନଇଁଯାଏ ଆପେ ମଥା ।

ଏ ମାଟି ରେଣୁରେ ପ୍ରୟାଗର ତୀର୍ଥ ପରଶେ ଝରଇ ସୁଧା

ପୂଣ୍ୟ ଭୂମି ମୋ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ ପ୍ରତି ହୃଦେ ସଦାରାଧ୍ୟା ।