କବି ଓ କବିତା

ମୁଁ ମାଟିର କବି 

ଜାତିର ଛବି

ଯୁଗଚିନ୍ତା ଚେତନା ଓ ସ୍ଵପ୍ନରଚୟିତା  ।

ସବୁରି ପାଇଁରଚେ

ତହିଁରେ ବଞ୍ଚେ 

ଯାହାକୁ ନେଇରଚେ ସେ ମୋ କବିତା  । ୧ ।

କେବା ଜାଣିଥିଲା 

କେବା ଶୁଣିଥିଲା 

ହୃଦୟର ଯେଉଁ ଅକୁହା କଥା   ।

ଓଠର ସୀମା ଡେଇଁ 

କାଳୀ କଲମ ଦେଇ 

ଯେ ଝରି ଆସଇ ସେ ମୋ କବିତା । ୨ ।

ସେଇ ତ ଜୀବନ 

ସେଇ ତ ସ୍ପନ୍ଦନ 

ନୂଆରୂପରସରେ ଛନ୍ଦିତା   ।

ଲାଗଇ ଆପଣାର 

ଖୋଦ୍ ଆତ୍ମୀୟତାର 

ସଭିଏଁ ଜାଣନ୍ତି ସେ ମୋ କବିତା । ୩ ।

ସଭିଏଁ ଭଲ ପାଆନ୍ତୁ 

କି ନ ପାଆନ୍ତୁ 

କବି କହେ ଭଲପାଏ କବିତା  ।

କବିର ଆଶା 

କବିର ବି ପରିଭାଷା 

ଭଲ ପାଇବାର ଅନ୍ୟ ଏକ ସତ୍ତା  । ୪ ।