କାନ

ସୁନ୍ଦର ସୃଷ୍ଟିର   ସୌଷ୍ଠବ ଶରୀରେ

     ନଥିଲେ ଦୁଇଟି କାନ

କୋଳାହଳମୟ    ସୁନ୍ଦର ବଳୟ

    ହୋଇଥାନ୍ତା ଶବ୍ଦହୀନ ।

ସ୍ୱର ସଙ୍ଗୀତର      ମଧୁର ମୂର୍ଚ୍ଛନା

         କରିବାକୁ ଆସ୍ୱାଦନ

ଶ୍ରବଣ କଥନ    ମଧ୍ୟେ ସଂଯୋଜନ

    କରିବାକୁ ଲୋଡ଼ା କାନ ।

ଶିକ୍ଷଣ ଶାସ୍ତ୍ରର        ପ୍ରଥମ ସୋପାନ

     "ଶ୍ରବଣ" ନିମନ୍ତେ କାନ

ବଧିର କି କେବେ    ଶିଖି ପାରିଛି କି

      କଥା କହିବାର ଜ୍ଞାନ ।

    

କାନମୋଡ଼ା ଖାଇ    ଶିଖିଥିବା ପାଠ

       ଭୁଲି ହୁଏ ନାହିଁ ଜମା

କାନ ଧରି ଥରେ  ଦୋଷ ମାନି ନେଲେ

     ଦଶ ଦୋଷୁଁ ମିଲେ କ୍ଷମା ।

ସୁନା କାନଫୁଲ      ସୁନାର କୁଣ୍ଡଳ   

       ନୁହେଁ କାନର ଭୂଷଣ

କର୍ଣ୍ଣର ଭୂଷଣ      ଗୀତା ସୁଧାମୃତ

       ପୁରାଣ ଶାସ୍ତ୍ର ଶ୍ରବଣ ।

କାନ ସିନା ଅଟେ    ଶରୀରର ଶିରୀ

       କାନ ବିନା ଠରାଠରି

ଅଯଥା କଥାକୁ    କାନେ ପୂରାଇଲେ

   ଜୀବନେ ହୋଇବ ଘାରି ।