କାହିଁକି...?

କାହିଁକି ଆମେ ଅଧା ଅଧା ହୋଇ 

ଏଠି ସେଠି ଫୋପଡ଼ା ହେଲେ ? 

ଯେଉଁ ଦିନ ହତାଶା ଆଉ ସନ୍ଦେହ 

ଆମ ଆତ୍ମାକୁ ଛୁଇଁଲା 

ବୋଧହୁଏ ସେହି ଦିନଠାରୁ 

ଆମେ ତାରା ଭଳି ଭାଙ୍ଗିଯାଇ 

ବିଛାଡ଼ି ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲେ 

ଏଣେ ତେଣେ ।

 

ସେହି ଖଣ୍ତିତ ଅଂଶରୁ ଅହଂକାର , 

ଅଭିମାନ ଆଉ ଘୃଣାର ଗ୍ରହ ଉପଗ୍ରହମାନ 

ଜନ୍ମିଥିଲେ ଆମ ହୃଦୟରେ ।

 

ଆଜି ପଛକୁ ଚାହିଁ ଦେଖିଲେ ଲାଗେ 

ଓଃ ! ଆମେ ନିଜକୁ କେଡ଼େ ଯେ 

କଦର୍ଯ୍ୟ କରି ସାରିଛନ୍ତି ।

 

ଅନ୍ତରରେ ପ୍ରୀତି ଆଦରର 

ଗଜା ଟିକିଏ ଧରିଲେ 

ଆମ ଚଉଦ ପୁରୁଷର ଆକଟ 

ଆମକୁ ଆଖି ଦେଖାଏ , 

ମାଡ଼ିବସେ ଅପାଣିଆ ଅତୃପ୍ତ 

ଦେବତା ପରି ।