STORYMIRROR

Geetanjali Prusty

Abstract

3  

Geetanjali Prusty

Abstract

ଜୀବନର ସ୍ରୋତ

ଜୀବନର ସ୍ରୋତ

1 min
417


ଅତିକ୍ରମି କେତେ ବନ୍ଧୁର ପଥ

ସୁଖ ଦୁଃଖ ସାଥେ ନେଇ

ଜୀବନ ର ସ୍ରୋତ ନଈଟିଏ ହୋଇ

ସଧିରେ ଯାଉଛି ବହି ।


ଜୀବନ ମରୁର ତପ୍ତ ବାଲିରେ

କଣ୍ଟକିତ ଉପବନ

ଶାଖା ନଦୀ ପୁଣି ଉପନଦୀ ସଙ୍ଗେ

ସନ୍ତାପେ ସନ୍ତପ୍ତ ପ୍ରାଣ ।


ଜନମ ମରଣ ବିଧିର ବିଧାନ

ସତେକି ଅପୂର୍ବ ଶୋଭା

ନୀଳ ନିମ୍ନଗାର ଦୁଇ କୂଳ ଛୁଏଁ

ଲୋହିତ କିରଣ ଆଭା ।


କ୍ଷଣିକ ଅସାର ଜୀବନର ମାୟା

ମରୀଚିକା ପଥ ଛୁଇଁ

ସତ୍ୟ,ଧର୍ମ,ନ୍ୟାୟ ପ୍ରତିଧ୍ୱନି ସାଥେ

ସଗର୍ବେ ଯାଉଛି ଧାଇଁ ।


ସରି ସରି ଆସେ ଜୀବନ ଆୟୁଷ

ଦିନ,ଦଣ୍ଡ,ବର୍ଷ,ମାସ

ଶୁଭେଚ୍ଛା

ର ବାର୍ତ୍ତା ହୃଦୟରେ ବହି

ଆନ ମୁଖେ ଦିଅ ହସ ।


କିଏସେ ଆସିଲା କିଏସେ ବା ଗଲା

ନାହିଁ ଏଠି କା'ର ଚିନ୍ତା

ସ୍ୱାର୍ଥ ସରିତରେ ସନ୍ତରଣ କରି

ସରବେ ଗାଆନ୍ତି ଗାଥା ।


ପର ଉପକାରେ କଟେ ଯା' ଜୀବନ

ସଦ୍ଦିଚ୍ଛାର ଭାଷା କହି

ପୁଣ୍ୟର ସାଗରେ ଦେହ ପଖାଳେ ସେ

ବାସେ ମହ ମହ ହୋଇ ।


ନବ ନିର୍ବାଣର ଦୀପ ଶିଖା ଭଳି

ପରକୁ ଆଲୋକ ଦେଇ

ଜୀବନ, ଯୌବନ, ଜଞ୍ଜାଳ ଫେଇ

ଯବନିକା ଯାଏ ଛୁଇଁ ।


ଶମଶାନ ଡାକେ ପ୍ରୀତି ର ପରଶେ

ଆସ ମୋ କୋଳକୁ ଧନ

ବେଳ ଗଡ଼ିଲାଣି କାଳ ପୁରିଲାଣି

ଛାଡ଼ି ମାନ ଅଭିମାନ ।



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Abstract