ଜୀବନ ହିଁ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଜୀବନ ମାନେ ତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ବନ୍ଧୁ

ଯନ୍ତ୍ରଣା ନାହିଁ ତ ଜୀବନ ନାହିଁ 

ଜନନୀ ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାଏ ବୋଲି ସିନା

ଶିଶୁ ଟିଏ ଖେଳେ ଆଲୋକ ଛୁଇଁ l

କେତେବେଳେ ମିଳେ ଦେହରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା

କେତେବେଳେ ଭରେ ମନରେ କୋହ 

କେଉଁ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ସହି ହୁଏ ପୁଣି

କିଏ ସୃଷ୍ଟି କରେ ମରମେ ଦାହ l

ବୟସର ପ୍ରତି ସୋପାନେ ଯନ୍ତ୍ରଣା

କିଛି କହିହୁଏ କିଛି ଗୋପନ 

ଦେହର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ

ଦୟାକରି ପ୍ରଭୁ ଦିଅ ମରଣ l

ଦେହ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ଔଷଧ ମିଳଇ

ମନ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ଔଷଧ ନାହିଁ 

ଏକା ଭଗବାନ ସାହାରା ହୁଅନ୍ତି

ତାଙ୍କ ନାମ ଏକା ଆଶ୍ରା ଅଟଇ l

କଷ୍ଟ ସହିଥିଲେ କୃଷ୍ଣ ଲାଭ ହୁଏ

ଏଇ କଥାଟିକୁ ମନରେ ରଖି 

ଯନ୍ତ୍ରଣା ର କଷ୍ଟ ସହ୍ୟ କରିଥିଲେ

ପୀୟୂଷ ଜୀବନେ ପାରିବା ଚାଖି l

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭରା ଜୀବନରେ ଆମ

ଏକା ଆଶ୍ରା ପ୍ରଭୁ ସେ କଳା ଦିଅଁ 

ତାଙ୍କ ପାଦତଳେ ଶରଣ ଯାଉଛି

ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହିବା ଶକତି ଦିଅ ll