ଘୃଣା

ଘୃଣାଟି ଗୋଟିଏ ମନର ବିକାର

ନୀଚ ମନା ଲୋକ ଗୁଣ

ସଭିଙ୍କୁ ସମାନ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଯେ ଦେଖେ

ସେ ଅଟେ ଦେଵ ସମାନ l

ଘୃଣା ବିରହିତ ଜୀବନ ଯାହାର

ସାଧୁ ଲୋକେ ସିଏ ଗଣା,

ମହତ ପଣ ରେ ବିଭୁଷିତ ସିଏ

ଆଚାର ବିଚାରୁ ଜଣା l

ମାନବେ ଜୀବନେ ସଭିଏଁ ସମାନ

ଘୃଣିତ କେହିବି ନୁହେଁ,

ରୂପ ଦେଖି ଘୃଣା କରନାହିଁ କେବେ

ଈଶ୍ୱର ଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି ସିଏ l

ରୋଗୀଙ୍କୁ କେବେବି ଘୃଣା କରନାହିଁ

ରୋଗ ଟି ହୋଇଛି ବୋଲି,

କାହାକୁ ବି ରୋଗ ହୋଇଯାଇପାରେ

ଆଜି ନହେଲେବି କାଲି l

ଘୃଣିତ କରମ କରେ ଯଦି କେହି

ନିଜର ଜୀବନକାଳେ,

ଘୃଣାର ପାତ୍ର ଭାବେ ସେ ଗଣିତ 

ହୋଇଥାଏ କାଳେ କାଳେ l

ଜନ୍ମରୁତ କେହି ଖରାପ ନଥାଏ

ନଥାଏ ଶତ୍ରୁବା ମିତ୍ର,

ଅବସ୍ଥା ଚକ୍ର ରେ ପଡିଲେ ମାନବ

ବଦଳେ ଜୀବନ ଚିତ୍ର l

ପାପ କୁ ପଛକେ ଘୃଣା କରୁଥାଅ

ପାପୀ କୁ ନକର ଘୃଣା,

ସ୍ନେହ ଓ ପ୍ରେମରେ ବୁଝାଇଲେ ଧୀରେ

ବଦଳେ ଚରିତ୍ର ସିନା l

ଶତ୍ରୁ ଟିଏ ମିତ୍ର ହୋଇଯାଏ ଦିନେ

ବଚନ ମିଷ୍ଟତା ବଳେ,

ଯେତେଦୁଷ୍ଟ ଯିଏ ହେଉନା କାହିଁକି

ସ୍ନେହ ରେ ଦିନେ ବଦଳେ l

ବନ୍ଧୁତା ପଣରେ ବୁଝାଇ ସ୍ନେହରେ 

କରିଲେ ଟିକେ ଆଳାପ 

ସୁଧୁରି ଯାଏ ଟି ଜୀବନ ତାଙ୍କର 

ଧୋଇ ଯାଇ ସବୁ ପାପ ll