ଜୀବନ ଅଧ୍ୟାୟ

 କାକର ବୁନ୍ଦା ପରି ଜୀବନର ପଥ

କେବେ ଧୂଳି ଧୂସର

କେତେ ଫୁଲ ସହର

ଦୁଇ ଚାରି ଟୋପା ସ୍ଫଟିକ ପରି

ଚିକ୍ ଚିକ୍ କରୁଥାଏ ପଡିଲେ କିରଣ ରଥ

ପାଣି ଫୋଟକା ପରି ଜୀବନ ଧାର

କେବେ ପଙ୍କଜ ପତ୍ରେ

କେବେ ଜଳଜ ଗାତ୍ରେ

କେଇ ଟୋପା ପଡିଗଲେ ମୋତି ଝଲକେ

ଢ଼ଳଢ଼ଳ ଛଳଛଳ ଆଖିରେ ଡିଅଁନ୍ତି ତୀର

ଚାରି ଦିନର ଆୟୁଷେ ଜୀବନ ଯାତ୍ରା

କେବେ ଶୈଶବର ସ୍ମୃତି

କେବେ ଯୌବନର ଗୀତି

ନିରୋଳା ବେଳରେ ମନ ଆଇନାରେ

 ଅତୀତ ରୋମନ୍ଥନ ପାଇଁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ମାତ୍ରା

ସମୟ ହାତରେ ଜୀବନ ଡ଼ୋରୀ

କେବେ ହୁଗୁଳା ଖୁସି ବଲ୍ଲରୀ

କେବେ ମୁକୁଳା ଶୋକ ପ୍ରହରୀ

ସଞ୍ଜ ସକାଳ ପରି ଦୁଃଖ ସୁଖ ଆବୋରି

ଆହୁଲା ମାରି ଚାଲିଛି ମାଝି ସଂସାର ତରୀ

ବିଭୁ ପୟରେ ରହୁ ଜୀବନ ଅଧ୍ୟାୟ

କେବେ ସକାଳ ଧୂପରେ

କେବେ ସଞ୍ଜ ସଳିତାରେ

ଭକ୍ତିବୋଳା କିଛି ନୈବେଦ୍ୟ ଥୋଇ

ଶାଷ୍ଟାଙ୍ଗ ପ୍ରଣିପାତ ଛଳେ କଟୁ ବାକି ସଂଶୟ