ଝୁରେ କଦମ୍ବ - ଝୁରେ ଯମୁନା

ଚାରି ଦିନ କଣ୍ଟ କରିଣ

ତେଜିଣ ଗୋପପୁରୀ

ସକଳ ଭରସା ତୁଟାଇ

ରହିଲ ମଧୁପୁରୀ ।

ଫେରିବା ପାଇଁ କି ନଥିଲା

ଯଦି ଇଚ୍ଛା ମନରେ

ମିଥ୍ୟା ପ୍ରତିଶୃତି କିମ୍ପାଇ

ଦେଉ ଥିଲସାଦରେ ।

ଫେରିବା ପଥକୁ ଚାତକୀ

ପ୍ରାୟେ ଛନ୍ତି ଅନାଇ

କୃଷ୍ଣ ସ୍ଵାତୀ ଜଳ ବରଷା

ପ୍ରତି ଚିତ୍ତ ଲଗାଇ. ।

କୃଷ୍ଣ କଥା ଭାଳି ନିରତ

ତନୁ ଶ୍ରୀହୀନ ହୋଇ

ଗୋପୀଙ୍କ କନିଷ୍ଠ ମୁଦ୍ରିକା

ହସ୍ତ କଙ୍କଣ ହୋଇ. ।

ବୃନ୍ଦାବନେ ବିଜେ ନିଦାଘ

ବସନ୍ତ ପରିବର୍ତ୍ତେ

ଗୋବତ୍ସା ଚରାଇ ନଯାନ୍ତି

ବାଳ ଗୋପସଙ୍ଗାତେ ।

ବିରହ ନିଆଁରେ ବ୍ୟଥିତ

ଝୁରେ ଯମୁନା ରାଣୀ

କୃଷ୍ଣ ପାଦ ପ୍ରେମ ନ ଲଭି

ହେଲା ମଳିନ ପାଣି ।

ହରାଇ ମୋହନମୁରଲୀ

ଝୁରେ କଦମ୍ବ ଡାକ

ସତେ କି ଫେରିବେ ଗୋପକୁ

ନନ୍ଦ ଯଶୋଦାବାଳ ।

ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ଛାମୁରେ ଭାଷନ୍ତି

ପ୍ରେମ ଦୂତ ଉଦ୍ଧବ

କୃଷ୍ଣରସେ ସଦା ରସିକ

ଦୀନହୀନ କୌସ୍ତୁଭ ।