ଝରାପତ୍ରର ବିଳାପ

ଆଜି ମୁହିଁ ବୃକ୍ଷ ଚ୍ୟୁତ ଭୂମିରେ ପତିତ 

ଆଜି ମୁହିଁ ରଙ୍ଗହୀନ ସବୁଜିମା ହତ l

ଥର ଥର ଦେହ ମୋର କାଲୁଆ ଶୀତରେ

ଶୀତୁଆ ପବନ ମାଡ଼େ ଲୋଟିଛି ଭୂମିରେ ।

ଦିନଥିଲା ଶୋଭିଥିଲି ଅଗ୍ର ମୁକୁଳରେ ,

ନାଲି ନାଲି ରଙ୍ଗ ମୋର ଚହଟେ ଖରାରେ ।

ଲୋଭିଲା ଆଖିରେ ଚାହେଁ ଭ୍ରମର ଭ୍ରମରେ ,

ଫୁଲ ପରି ଭ୍ରମ ହୁଏ ମୁଁ ତରୁ ଡାଳରେ

ସତେଜ ଶାଗୁଆ ରୂପ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଯୌବନରେ ,

ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ ତରୁ ସବୁଜ ବିଭାରେ ।

ଜଳରୁ ବନାଏ ଖାଦ୍ୟ ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣରେ ,

ପବନରୁ ଖୋଜିନିଏ ଅଙ୍ଗାରକାମ୍ଲ ଧୀରେ ।

ତରୁକୁ ଯୋଗାଏ ଖାଦ୍ୟ ମାତୃ ବତ ହୋଇ ,

ପୁଷ୍ଟି ଲାଭ କରେ ତରୁ ଖାଦ୍ୟ ସାର ପାଇ।

ସବୁ ଆଜି ଅତୀତ ସେ ରଙ୍ଗ ଜୀବନର ,

ଭୂମିରେ ଲୋଟି ମଧ୍ୟ ଯୋଗାଏ ମୁଁ ସାର ।

ଜଗତରେ ସଦା ହୁଏ ଏହି ପରିଣତି ,

ଜୀବନର ଏହି ଅଟେ ବାସ୍ତବ ନିୟତି ।