ସେବାର ତ୍ରିପୁଟି

ସେବାଓ ସେବକ,

 ସେବାର ସାଧନ

ଅଟଇ ଜଗତେ ମହାନ ।

ପ୍ରାତରେ ଉଠିଣ

ଦେଖେ ଭକ୍ତ ନିତ୍ୟ

ସେବ୍ୟ ଅଟନ୍ତି ଭଗବାନ ।

ସେ ନିଜେ ସେବକ

ସେବ୍ୟ ଭଗବାନ

ଆଉ ସବୁ ପୂଜା ସାଧନ ।

ଫୁଲ ଗନ୍ଧ ଧୂପ

ଜଳାଏ ପ୍ରଦୀପ

ଶୁଦ୍ଧିତ କରି ତାର ମନ ।

ଏ ସବୁ ଭକ୍ତ ର

ସେବାର ସାଧନ

ଜଗତେ ନିତ୍ୟ ଚାଲୁଅଛି

କର୍ମର ସାଧନ

ତପସ୍ୟା ସାଧନ

ପ୍ରଭୃଙ୍କ ସେବାରେ ପାଉଛି...

ବୈରାଗ୍ୟ ସାଧନ

ଭକ୍ତି ମୟ ରୂପ

କର୍ମତ୍ତ୍ୱ କୁ ଦୁର କରୁଛି ।

ଆନନ୍ଦେ ଗୋବିନ୍ଦ

ଭଜ ପଦାରବିନ୍ଦ

ସୁଲଭତା ଭରି ରହିଛି ।

ଜୀବନ କୁ କର

ସେବା ପରାୟଣ

ସେବ୍ୟ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ପାଇଁ ।

"ମୁଁ "ଅଟେ ଅକ୍ଷର

ପୁରୁଷ ମାତର

ସେବକ ଅଟଇ ତା ପାଇଁ ।

ସେବକ ଏ ଜୀବ

ଅକ୍ଷର ପୁରୁଷ

କ୍ଷର -ସୃଷ୍ଟି ତାର ସାଧନା ।

ଦୂଷଣ ତ ନୁହେଁ

ଭୂଷଣ ଅଟଇ

କରଈ ମଙ୍ଗଳ କାମନା ।

ଏ ଜଗତ ସର୍ବ

କର୍ମ ର ଅଧିନ

ଫଳ ଲଭଈ ତାର ପାଇଁ ।

କର୍ମ ଦିଏ ସୁଖ

ଦୁଃଖ ର ଠିକଣା

ଭୋଗ କରେତ ସିଏ ଏହି ।

ଅଚିନ୍ତ୍ୟ, ନିର୍ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ

ପରମବ୍ରହ୍ମ ହିଁ

ଏଈ ଜଗତ ତାଙ୍କ ଶକ୍ତି ।

ଜୀବ ହିତେ ରତ

ବିଧାତା ଯେ ନିତ୍ୟ

ସାଧନେ କର ହେ ଭକତି ।

ଜୟୀ ହୁଏ ସେହି

ସ୍ଥାବର ଜଙ୍ଗମ

ସୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଏହି ବସୁଧାରେ ।

ଦୁଃଖ ପାଇ ସିନା

ଜନେ, ସେବା ସୁଖେ

ଜୀବନେ ବହୁ ସୁଖ ଭରେ ।