ଜହ୍ନ

   

ଆଗୋ ଶୁଭ୍ରବର୍ଣ୍ଣା ଗଗନ ଲଳନା

   ରୂପେଲି ପୀୟୂଷ ହସ,

ରୂପ ମାଦକରେ ବିଭୋରିତ ସର୍ବେ

   ପ୍ରେମିକ ମନରେ ରାସ ।

ଗୋଧୂଳିର ଅନ୍ତେ ଜୋଛନାର ପଥେ

   ତମିସ୍ରାକୁ ଭେଦି ଆସ,

ଅନ୍ଧକାର ରାତି ହଜାଏ ତା ଭୀତି

   ପାଇ ତବ ମଧୁସ୍ପର୍ଶ ।

ଉତ୍ତଳ ତରଙ୍ଗ ମୋତି ଝର ରଙ୍ଗ

   ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ ଶ୍ଵେତ ଶୋଭା,

ଶୁଭ୍ର ଓଢଣୀରେ ନବବଧୂ ଧରା

   ସୁଶୀତଳ ସ୍ନିଗ୍ଧ ଆଭା ।

ଖଣ୍ଡ ବାଦଲର ଉହାଡୁ ଉହୁଙ୍କି

    କିଛି କ୍ଷଣ ଲୁଚିଯାଅ,

ମେଘ ବାଉଳାଟା ଅପସରି ଗଲେ

    ଖିଲି ଖିଲି ହସୁଥାଅ ।

ଗଗନ ରାଇଜ ରାଜକୁମାରୀ ଗୋ

    ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ତାରା ସଖୀ,

ତବ ଦରଶନେ ପ୍ରୀତି ଭରେ ମନେ

    ଫେରେନା ଅଝଟ ଆଖି ।