ଜହ୍ନ ଗୋ ତୁମେ

ଜହ୍ନ ଗୋ ତୁମେ ଶ୍ରାବଣକୁ କାହିଁ 

ଖୋଜୁଅଛ ବାର ବାର

ତୁମ ଦେହେ ପରା ଲଗାଇଛି ମେଘ

କଳଙ୍କର ଧାରେ ଗାର  ।

ଜହ୍ନ ଗୋ ତୁମେ ଶରତ ଆକାଶେ 

ହସ କାହିଁ କିରି କିରି

ସେ ହସେ ପରା ଗୋ ନୀଳ ପୁଷ୍କରିଣୀ 

ଲାଜେ ଯାଉଥାଏ ସରି ।

ଜହ୍ନ ଗୋ ତୁମ ଜୋଛନାରେ ଏତେ

ତନ୍ଦ୍ରାସକ୍ତ କାହିଁ ପାଇଁ 

ଗର୍ଭଜ ଶିଶିର ସୂରୁଜ ସାଥିରେ

ରାସାସକ୍ତ ମୋକ୍ଷ ପାଇଁ ।

ଜହ୍ନ ଗୋ ତୁମେ ଆସ୍ଫାଳନ କର

କାହିଁ ପାଇଁ କୁହ ଥରେ

ଜନ୍ମିଛି ଜନ୍ମୁଛି ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ 

ମୁକ୍ତି ତୁମ ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ ।