ଝିଅର ମନ ବୋଲି କିଛି ନଥାଏ

କାଲି ସକାଳେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଇଁବ

ପକ୍ଷୀଙ୍କର କିଚିରି ମିଚିରି ଶବ୍ଦ ପୁଣି ଶୁଭିବ

ବାପାଙ୍କର ମନ୍ତ୍ର ଧ୍ୱନି

ବୋଉ ର ସକାଳୁଆ ରୋଷେଇ l

ଭାତ ପୁଟି ବାର ବାସ୍ନା ର ଘର କମ୍ପୁଥିବ

ଶାଗ ଭଜା ପୋଟଳ ଜନହୀ ସନ୍ତୁଳା

ସେମିତି ତିଆରି ଚାଲିଥିବ

ହେଲେ ସେମିତି ଗୋଟେ ସକାଳ ରେ l

ମୁଁ ନଥିବି ଘରେ

ବୋଉ ଆଉ ତର ତର ହୋଇ ପରଷିବନି

ଦର ସିଝା ତରକାରୀ

ଭାତ ଆଉ ଡାଲି l

ଟାଇମ ହେଲାଣି ଜଲଦି ଦେ ଖାଇବାକୁ କହି

ନାକରେ କାନ୍ଦିବାକୁ

ଆଉ ନଥିବି ଘରେ

ବିନା ଯୌତୁକ, ସରକାରୀ ଚାକିରୀ l

ବାହାଘର ଠିକ ହେଇଛି 

ଚିନ୍ତା ଆଉ କଣ

ସେ କୋଳାହଳ ଭିତରେ

ମୁଁ ଖୁବ ଏକୁଟିଆ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲି l

ସମସ୍ତେ ନିଜ ନିଜ ବିଚାର

ଉପସ୍ଥାପନ କଲେ 

କେହି ମତେ କିଛି ପଚାରୁନଥିଲେ

ମୁଁ ନିରବୀ ଯାଇଥିଲି l

କହିବାର ସତସହସ ମୋ ଭିତରେ ନଥିଲ

ସତସାହସ ନଥିଲା ବୋଲି

ଆପଣେଇ ନେଲି ଗୋଟେ ଏମିତି ଜୀବନ

ଯୋଉଠି ମୁଁ ଆଦୌ ଖୁସି ନଥିଲି l

ସବୁକିଛି ସ୍ୱାଭାବିକ ଥିଲା

ମୋ ଚାରିପାଖରେ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ

ମନ ମାରି ମାରି ବଞ୍ଚିବା ଶିଖିଗଲି l