ଝିଅ ତ ସରଗ ପରୀ

 

ଓହ୍ଲେଇ ଆସିଛି ଦେଖ ସରଗୁ ତାରା,

ଆମେ ସବୁ ମୋତି ସିନା ସିଏ ତ ହୀରା । (ଘୋଷା )

ତନୁଟି ତା'ର କୋମଳ-ମନଟି ସତେ ନିର୍ମଳ,

ଜାଣେନା ପର-ଆପଣା, ହସ ତା'ର ମନଜିଣା ।

ଆଖି ଦୁଇଟି ତାହାର ସପନ ଭରା ।

ଓହ୍ଲେଇ ଆସିଛି ଦେଖ ସରଗୁ ତାରା ।(1)

କୁନିକୁନି ଟିକିପାଦ, ହଲିଗଲେ ହୁଏ ଛନ୍ଦ,

ସବୁ ସୁନାନାକି ଝିଅ, କାନରେ ଝୁମୁକା ଦିଅ ।

ନାଲି ଓଠେ ହସ ତା'ର ଅମୃତ ଧାରା ।

ଓହ୍ଲେଇ ଆସିଛି ଦେଖ ସରଗୁ ତାରା ।(2)

ଝିଅ ତ କନ୍ୟା ରତନ, ମଣି ମାଣିକ ସମାନ,

ତା'ର ପରିଚୟ ପୁଣି, ଜାୟା ଜନନୀ ଭଗିନୀ ।

ତାକୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେଲେ ସେ ଦିଶିବ ତୋରା ।

ଓହ୍ଲେଇ ଆସିଛି ଦେଖ ସରଗୁ ତାରା ।(3)

ଝିଅ ତ ସରଗ ପରୀ, ସୁରକ୍ଷା ମାଗେ ଆମରି,

ତାକୁ ଆମେ ଶରଧାରେ, ବଢ଼ାଇବା ଯତନରେ ।

ତାକୁ ହସାଇଲେ ସିନା ହସିବ ଧରା ।

ଓହ୍ଲେଇ ଆସିଛି ଦେଖ ସରଗୁ ତାରା ।(4)