ଝିଅ ଜନମ

କିରେ ମାନବ

କାହା ପାଇଁ ଆଜି ମାନୁଅଛୁ ତୁହି

ବିଶ୍ଵ ମହିଳା ଦିବସ ।

ଝିଅ ଜନମରେ ଖୁସି ନାହିଁ କିଏ

ଦେଖୁଛ ପୁଅ ସପନ

ଭୋଗ ବିଲାସରେ ସେଇ ପୁରୁଷ ବି

ହଜାଏ ମାନ ସମ୍ମାନ ।

ପୁଅ ଜନମ ବି ନାରୀ ହିଁ କରୁଛି

ତଥାପି ବି ନାରୀ ହୀନ

ଘରକୁ ଗଢ଼ିସେ ମନ୍ଦିର କରିଣ

ପାଉଥାଏ ଅପମାନ ।

ବୃତ୍ତି ର ଆଶାରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ି ସେ

କାଢେ ଘରୁ ଗୋଡ଼ ଯେବେ

ସମାଜ ମଧ୍ୟର କାପୁରୁଷ ସବୁ

ବିଭତ୍ସ କରାନ୍ତି ତେବେ ।

ରଜନୀ ସମୟେ କୌଣସି ବିଷୟେ

ନାରୀ ଘରରୁ ବାହାରେ

ମନବ ରାକ୍ଷସ ସୋଷିବାକୁ ତାଙ୍କୁ

ନିର୍ଦୟାରେ ପିଛା କରେ ।

କୌଣସି କାମରେ ଅଫିସ୍ ଭିତରେ

ଯୋଗଦାନ ଯଦି କରେ

ବଡ଼ ସାହେବ ପ୍ରଲୋଭନ ଦେଖାଇ

ଜୋରଜବରଦସ୍ତି କରେ ।

କେବେ ଝିଅ ବୋଲି ଚାରି କାନ୍ଥ ମଧ୍ୟେ

ବନ୍ଧା ହୋଇ ସେ ରହଇ

କେବେ ବୋହୂ ହୋଇ ଓଢଣା ତଳରେ

ନିଜ ମୁହଁ କୁ ଲୁଚେଇ ।

କେବେ ପତ୍ନୀ ହୋଇ ପତି ସେବା ମଧ୍ୟେ

ସମୟକୁ ଦିଏ ଢ଼ାଳି

ମାଆ ହୋଇ ଦିନେ ସବୁ ଭୁଲି ଯାଏ

ଦେଇ ନିଜ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ।