ଜୱାଦ

ଆସୁଛି ଜୱାଦ ଭୟଙ୍କର ହୋଇ 

ଉଡାଇ ବୁଡାଇ ଦେବ ।

କେତେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ କରିବ କେଜାଣି 

କେତେ ଜନ ପ୍ରାଣ ନେବ ।।

ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ଯେ ହୋଇଛି ଅଶାନ୍ତ

ଥରହର ତାର ଦେହ ।

ଭୟଙ୍କର ଋପ ନେଇଛି ଧରଣୀ 

ଛିଣ୍ଡାଇ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ମୋହ ।।

ଅସହ୍ୟ ହୁଏ ଯେ ମାନବ ର କଷ୍ଟ 

ଆଉ ସହି ପାରୁ ନାହିଁ ।

ଯାଣି ଶୁଣି ସବୁ ମାନବ କରୁଛି 

କିଛି ବୁଝି ପାରୁ ନାହିଁ ।।

ସମୁଦ୍ରକୁ ଫେକେ କ୍ଷେପଣାସ୍ତ୍ର ସବୁ 

ପରିକ୍ଷା ନିରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ।

ନିଜ ସୁରକ୍ଷିତ ଚିନ୍ତା କରି ପୁଣି 

ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ।।

ଆମ ସୁରକ୍ଷା ର ସଦୁପଯୋଗ ରେ

ଭୌତିକ ଜଗତ ନଷ୍ଟ ।

ଜ୍ଞାନରେ ବିଜ୍ଞାନ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆଜି 

ସ୍ୱାଭାବିକ ନଷ୍ଟ ଭ୍ରଷ୍ଟ ।।

ଜୱାଦ ଋପରେ ବିପଦ ଆସୁଛି 

ସମୁଦ୍ରରୁ ଆବିର୍ଭାବ ।

ଭୟରେ ମାନବ ପ୍ରକୃତି ରାଣୀର

କୋପ କରେ ଅନୁଭବ ।।

ଶାନ୍ତ ହୁଅ ମାଆ ତୁମେ ଆଦି ଶକ୍ତି 

କ୍ଷମା କରି ଥରେ ଦେଖ ।

ଜୀବନ ରାସ୍ତାରେ ଛଟପଟ ପ୍ରାଣ 

ଘଣ୍ଟ ଘୋଡାଇ କି ରଖ ।।

ଜନ୍ମର ଜିଜ୍ଞାସା ତୁଟି ନାହିଁ ମୋହ

କ୍ଷମା କରି ମାନ ରଖ ।

ପୁରି ଉଠୁ ତୋର କୋଳ ଲୋ ଜନନୀ 

ଅପୂର୍ବ ଦୃଶ୍ୟକୁ ଦେଖ ।।