ଇପ୍ସିତ ପୁରୁଷ

ଜୀବନ ପାତ୍ର ମୋ ଭରିବକି ନାଥ,

  ତୁମ ପ୍ରେମ ଦିବ୍ୟ ନୀରେ !

ତୃଷିତ ଅନ୍ତର ବେଦନା ବିଧୁର,

  ଭରିଯିବ ଆହ୍ଲାଦରେ !

ଚକୋରୀ ସାଜି ମୁଁ ଅନାଇ ରହିଛି,

   ତୁମ କରୁଣାର ବିନ୍ଦୁ !

ଅୟୁତ ଯୁଗର ପିପାସା ମୋହର,

   ପୂର୍ଣ୍ଣକର କୃପାସିନ୍ଧୁ !

ହୃଦ ସିଂହାସନେ ବିରାଜିଛ ପ୍ରଭୂ,

   ପ୍ରୀତି ଫୁଲ ମାଳ ଧରି !

ଦିବା ନିଶି ତୁମ ପ୍ରତୀକ୍ଷା କରିଛି,

    କାହିଁ କେତେ ଯୁଗୁ ହରି !

ଆତ୍ମା ପକ୍ଷୀ ମୋର ଝୁରିହେଉଅଛି,

   ଗାଇ ଗାଇ ତୁମ ନାମ !

ପରୀକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ଘଟାଇବ କେବେ,

   ନବ ଦୁର୍ବାଦଳ ଶ୍ୟାମ !

ଶୂନ୍ୟ ହୃଦ ମୋର ପୂର୍ଣ୍ଣ କି ହୋଇବ,

    ପ୍ରଭୂ ଏହି ଜନମରେ !

ଜୀବନ ଭଗ୍ନାଂଶ ସମାହିତ ହେବ,

   ତୁମ ବିନାଦ୍ଵିଧା ଆପତ୍ତିରେ !

ପାପ ଆଖି ମୋର ସତେକି ଦେଖିବ,

   ମୋହନ ମୂରତି ରୂପ !

ମନ ଆକାଶର ଅନ୍ଧାରି ରାଇଜେ,

   ତୁମେ ଜ୍ୟୋତିର୍ମୟ ଦୀପ !

ବିଭୋର ତୁମର ମୋହିନୀ ହସରେ,

   ଅଧୀର ଅତୃପ୍ତ ପ୍ରାଣ !

ଚନ୍ଦନ ଚର୍ଚ୍ଚିତ ବାହୁର ଆଶ୍ଳେଷେ,

   ଧନ୍ୟକର  ମୋ ଜୀବନ !