ହିନ୍ଦୁ ତ ରହିବେ ନାହିଁ

ଦଶହରା ପର୍ବ    ସରିଗଲା ମାଆ 

   ଲେଖି ପାରିଲିନି ପଦେ 

ଆଜି ତୋ ଭସାଣି   ନେଉ ତୁ ମେଲାଣି 

   ଦୁଃଖ ତ ନାହିଁ କା ହୃଦେ ।

ଏକେଡା ଏକେଡା   ଗୀତରେ କମ୍ପୁଛି 

   ବଜାର ନଗର ଗାଆଁ 

ଡିଜେ ଆବାଜରେ   ଛାତି ଥରିଯାଏ 

   ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ଦିଶୁ ମାଆ ।

ପଛେ ଥାଇ ଭାବୁ    ଆରେ ଶିଳ୍ପୀ ବାବୁ 

   ଆସନ୍ତା ବର୍ଷକୁ ତୁହି 

ବାର ଭୂଜା କରି    ତିଆରିବୁ ମୋତେ 

   କାନେ ଦୁଇ ହାତ ଦେଇ ।

ଡିସ୍କୋ ନାଚି ପୂଜା   କରିବ ପୂଜକ 

   ଗାଇ ଆଧୁନିକ ଗୀତ 

ସଂସ୍କୃତ ସ୍ତୋତ୍ରରେ   ହିନ୍ଦି ଇଙ୍ଗିଲିସି 

   ଆଧୁନିକ ନୂଆ ମନ୍ତ୍ର ।

ପାଞ୍ଚ ଦିନ ପୂଜା    ବିଧି ଏ ପ୍ରକାରେ 

   ପୂଜା ମଣ୍ଡପରେ କଲେ 

ପଡି ଅଭ୍ୟାସରେ    ମହିଷା ସାଥୀରେ 

   ଭସାଣିରେ ଯିବି ଭଲେ ।

ସ୍ୱର୍ଗେ ଯାଇ ମାତା   ଦେବେ ବଖାଣିଲେ 

   କେତେ ବଦଳିଛି ମର୍ତ୍ତ୍ୟ 

ପୂଜାରେ ଚଳୁନି    ମର୍ଦ୍ଦଳ କଂସାଳ

   ନାଗୀନ୍ ନାଚେ ମୋ ଭକ୍ତ ।

ପାଞ୍ଚ ଦିନ ପୂଜା    ତାପରେ ଭସାଣି 

   ଅଭାବରେ ଭାବ ଭକ୍ତି 

ସଭିଙ୍କ ବିଚାର    ଜାକଜମକରେ 

   ଭସାଣି ହେବ କେମିତି ।

କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଗଣ    କଲେକ୍ସନେ ବ୍ୟସ୍ତ 

   ଚାନ୍ଦାର ଭୟେ ଶ୍ରଦ୍ଧାଳୁ 

 ପୂଜାକର୍ମେ କର୍ତ୍ତା    ଅନ୍ୟମନସ୍କରେ 

   ଟଙ୍କା କେ କଲା କି ଚଳୁ !

ମୋ ପାଇଁ ସହର   ଭାଗ ଭାଗ ହୋଇ 

   ସ୍ଥିର ହୁଏ ସାହି ସୀମା 

ପ୍ରବାସୀ ସହରୀ    ଶ୍ୱାସରୁଦ୍ଧ ମଣେ 

   ଚାନ୍ଦା ତାଗିଦାରେ କୋମା ।

ପୂଜାର ମହତ୍ତ୍ଵ    ପୌରାଣିକ ମତ 

   ଜାଣିବାରେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ନାହିଁ 

"ଗୋଟେ ଖୁସି"ରେ  ମୋ ପୂଜା ସୀମିତ 

   ବାଧ୍ୟବାଧକତା ପାଇଁ ।

ଦେବଗଣେ କିଆଁ   ଜଣେଇଲ କୁହ 

   ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ ମହିଷାର କଥା 

ଅପଭ୍ରଂଶ ହୁଏ    ମୋ ପୂଜା ବିଧାନ 

   ଆବିର୍ଭାବ ହେବା ବୃଥା ।

ବରାଦ ହେଲାଣି    ଯନ୍ତ୍ର ମୃତ୍ତି ହେବି 

   ଆସନ୍ତା ବର୍ଷ ପୂଜାକୁ 

ହାତ ଗୋଡ଼ ମୋର   ଚଳାଚଳ ହେବ 

   ଭସାଣିରେ ନାଚିବାକୁ ।

ମାତାଙ୍କ ଦୁଃଖରେ   ଦୁଃଖେ ନାରାୟଣ 

   କହିଲେ ସୂଚନା ଦେଇ 

ସେଥିପାଇଁ ହିନ୍ଦୁ    ନଗନ୍ୟ ପୃଥ୍ୱୀରେ 

   ଯୋଗ୍ୟ କୋଡ଼ି ବେଣ୍ଟ ପାଇଁ ।

ସାରା ବିଶ୍ୱ ଥିଲା    ଗୋଟିଏ ଧର୍ମରେ 

   ପ୍ରଭୁ ଦତ୍ତ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ 

ଏଇ ଗୁଣୁ ହିନ୍ଦୁ    କଣଠେସା ଏବେ 

   ହତାଦାରେ ଧର୍ମ ମର୍ମ ।

ଆସୁଥାଅ ଦୂର୍ଗେ    କିଛି ବର୍ଷ ପାଇଁ 

   ବାଧ୍ୟ ବାଧକତା ହୋଇ 

ଆସିବା ବା କାଇଁ    ଏ ପରି ସଂସ୍କାରେ 

    ହିନ୍ଦୁ ତ ରହିବେ ନାହିଁ ।