Library
Profile
ହେ ପୃଥିବୀ ତୁମେ
ହେ ପୃଥିବୀ ତୁମେ
ତୁମେ ଘୂରିଲେ ଗ୍ରୀଷମ ଆସେ ଚାଲି
ଦିନ ହୁଏ ବଡ଼
ସୂରୁଯ ବରଷେ ନିଆଁ
ଶୁଖେ ନଦୀ କୂଅ
ତାତିଯାଏ ନଈ ବାଲି ।।
ତୁମେ ଘୂରିଲେ ବରଷା ଆସେ ପଶି
ଦିଶେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ
ଆକାଶେ ସାଜଇ ମେଘ
ଶୁଖିଲା ଧରଣୀ
ପାଣି ପାଇ ଉଠେ ହସି ।।
ତୁମେ ଘୂରିଲେ ଶରତ ଆସେ ପରା
ଫୁଟେ ଜହ୍ନିଫୁଲ
ବସେ କାଶତଣ୍ଡୀ ମେଳା
ଶେଫାଳି ମହକେ
ମହକିତ ହୁଏ ଧରା ।।
ତୁମେ ଘୂରିଲେ ହେମନ୍ତ ଆସେ ଧାଇଁ
ବହେ ହିମ ବାଆ
ଶିଶିର ପଡ଼ଇ ଝରି
ପାଚେ ଧାନ କ୍ଷେତ
କାଟିଆଣେ ଚାଷୀ ଭାଇ ।।
ତୁମେ ଘୂରିଲେ ଶୀତଟି ଆସେ ପରା
ଦିନ ହୁଏ ଛୋଟ
ଶୀତବାସ ହୁଏ ଲୋଡ଼ା
ଖୋଜନ୍ତି ସଭିଏଁ
ସକାଳକୁ ଟାଣ ଖରା ।।
ତୁମେ ଘୂରିଲେ ବସନ୍ତ ଆସେ ପଶି
କଅଁଳେ ପତର
ଫୁଟେ ଜାତି ଜାତି ଫୁଲ
ପିକ ଗାଏ ଗୀତ
ଦୋଳି ଖେଳେ ଆମ୍ବକଷି ।।
ତୁମେ ଘୂରୁଥାଅ ଗୋଟେ ନଟୁ ଭଳି
ଘୂରୁଥାଅ ପୁଣି
ସୂରୁଯଙ୍କ ଚାରିପାଶେ
ହେ ପୃଥିବୀ ତୁମେ
ତୁମକୁ ନ ହୁଏ କଳି ।।
