ମୁଁ ସୁନାପିଲା

        ଦାଆଲୁଦାଲୁ ବଣୁଆ ଭାଲୁ

          ମୁଣ୍ଡରେ ବାନ୍ଧିଛି ରିବନ ଫିତା

        ଥୁଉ ଥୁଉ କେତେ କରୁଥିଲା ,ହେଲେ

          ନିଇତି ଏବେ ସେ ଖାଉଛି ପିତା ।

        କୁକୁଲକୁଆ ମାଙ୍କଡ଼ ଛୁଆ

          ଦୁଆରେ ବସିଛି ସିଲଟ ଧରି

        ଗୋଟିକ ପଛକୁ ଗୋଟିଏ ଅକ୍ଷର

          ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍ ସବୁ ଲେଖୁଛି କରି ।

        ଆନିକିତାନି ବିଲେଇ ନାନୀ

          ଏଇଠି ଅଛି ସେ ଏଇଠି ନାହିଁ

        ନୂଆ ସାଇକେଲ ଆସିଛି ବୋଲି ତା'

          ମନଟି ଉଡୁଛି ଆକାଶେ ଯାଇ ।

        ଚିକନଚାଇ ନେଉଳ ଭାଇ

          କିଏ ଜାଣେ ତା'ର କୋଉଠି ଘର

        ବୁଲାରିଆଟା ସେ ସବୁବେଳେ ଖାଲି

          ଧାଉଁଥାଏ ହୋଇ ତଅରତର ।

        ତାଇକିତନା ଠେକୁଆ ନନା

          ଆଉ କାମ ପାଇଁ ନାହିଁ ତା' ବେଳ

        ଯେତେବେଳେ ଦେଖ ଘାସ ପଡ଼ିଆରେ

          ସାଙ୍ଗସାଥି ହୋଇ ଖେଳୁଛି ଖେଳ ।

        ଢିଲମଢିଲା ବିଲୁଆ ପିଲା

          ଚିଡୋଉଛି ତାକୁ ଦେଖୁଛି ଯିଏ

        ସବୁଠାରେ ଥାଏ କୋଉଠି ନ ଥାଏ

          ଚାଲାକି ଗୁଣରେ ସରିଛି ସିଏ ।

        କୁଢୁଆକୁଢ଼ା କଇଁଛ ବୁଢ଼ା 

          ଯେମିତି ଥିଲା ସେ ସେମିତି ଏବେ

        ଥିରିପାଦିଆ ସେ ଭାରି ଧୀର, ହେଲେ

          କାମ ଥିଲେ ହେଳା କରେନି କେବେ ।

        ଚିଲମଚିଲା ମୁଁ ସୁନାପିଲା

          ଆଈଙ୍କର ମୁଁ ଯେ ଗୋଲାପ କଢ଼ି

        ଅଜାଙ୍କର ଗେହ୍ଲା ଭାରି ଗେହ୍ଲା ମୁଁ ଯେ

          ସବୁଦିନେ ପାଠ ଦେଉଛି ପଢ଼ି ।