ହେ ଜଗନ୍ନାଥ

ବ୍ରାହ୍ମମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ମଙ୍ଗଳ ଆଳତୀ

ଦର୍ଶନେ ବ୍ରହ୍ମ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ।

ଛଅରୁ ସାତଟା ତୁମ ସ୍ନାନଯାତ୍ରା

ତା ପରେ ନୈବଦ୍ୟ ମସ୍ତ ।।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ଉଇଁବା ସମୟେ

ଭକ୍ତି ଡୋରେ ନିଅ ଭିଡି ।

ଦର୍ଶନ ତୁମର ଅତ୍ୟନ୍ତ ସୁନ୍ଦର

ଭକ୍ତ ପ୍ରାଣ ଯାଏ ମାଡି ।।

ହଜିଯାଉ ନିଦ ମୋ ବେନି ନୟନୁ

ଚାହିଁ ତୁମ ଚକାଆଖି ।

ଧନ୍ଯ ହେଉ ଆଖି ଚତୁର୍ଧାମୂର୍ତ୍ତିଙ୍କୁ

ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ଦେଖି ।।

ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ବିରାଜମାନ ହେ

ପାଟ ପିତାମ୍ବର ପିନ୍ଧି ।

ତୁଳସୀ ଦୟଣା ମରୁଆ ମାଳତୀ

ଆଦରେ ପିନ୍ଧାଏ ବାନ୍ଧି ।।

ଦିବା ନିଶି ତୁମ ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନା ରେ

ଦିନ ଛୋଟ ପଡିଯାଏ ।

ଅବଣ୍ଣନିୟ ତ ଅବଢା ମହିମା

ଭକ୍ତି ଥିଲେ ମନ ପାଏ ।।

ତୁମ ଖଜା ଭୋଗ ମହିମା ଅପାର

ପାଇଲେ ଆତ୍ମା ସନ୍ତୋଷ ।

ବାସ୍ନା ମହ ମହ ବାସି ତୋରାଣି ଲୋ

ପିବାଲେ ଆତ୍ମା ସନ୍ତୋଷ ।।

ଦାନେ ଅନ୍ନଦାତା ପୁଣି ମାନ ଦାତା

ତୁମ ଦାନେ ଆମ ପ୍ରାଣ ।

ରଖନ୍ତୁ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଘଣ୍ଟ ଘୋଡାଇ ଯେ

ନଷ୍ଟ ହେଉ ଓମିକ୍ରନ ।।

ମହାମାରି ଆସି ସର୍ବନାଶ କରେ

ତୁମ ପ୍ରିୟ ଭକ୍ତଙ୍କର ।

ବଡ ଠାକୁର ହେ ରକ୍ଷାକର ଆସି

ତୁମ ଭକ୍ତ ଜଣଙ୍କର ।।