ଗେଲେଇ ସୁନା

କାଏ ମହାନି ଲଗେଇ ଦେଇଛୁ

ନାଇଁ ରହି ପାରୁଛେ ତୋର ବିନା

କାଏଜେ ମତେ ଏତେ ତଡ଼ପଉଛୁ 

କହରେ ମୋର୍ ଗେଲେଇ ସୁନା ।

ତୁଇ ମୋର୍ ପାଶେ ନାଇଁ ନ ବଲି

ଲାଗୁଛେ ମତେ ଛିନା ଛିନା

ପାସକେ ଆସି କହିଦେ ମତେ

ନାଇଁ ବଞ୍ଚି ପାରେ ବଲି ତୁମର ବିନା ।

ମୋର୍ ଏନ୍ତା କାହିଁ ପାଏବୁ

ମତେ କେଁଜେ କରୁଛୁ ମନା

ମୋର୍ ହେଇ କରି ରହେବୁ ଆ

ଆଉ ନାଇଁ କର ନ ବେସି ବାହାନା ।