ଶୀତୁଆ ମାସ

ଶୀତ ଆସେ ଘନେଇ

ତନୁ ମନ ଥରେଇ

ଆମ ଦେହେ ପଶମ

ପୋଷାକ ଢଙ୍କେଇ l

ନିଆଁ ପୁଇଁବାକୁ କାଠ

ଜାଳି ଘର ସାମ୍ନାରେ

ଗାଁ ରାସ୍ତାରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ଓ

ରାତିରେ ଜମେଇ l

ବୁଢ଼ା ବୁଢ଼ୀଙ୍କ ଶୁଖିଲା

ମୁହଁରେ ଆଉ ପାନଖିଆ

ନାଲି ଓଠରେ ମୁରୁକି

ହସକୁ ଦିଏ ଖେଳେଇ l

ଆକାଶରେ ବଂକୁଲି ଜହ୍ନ

ରୂପେଲି ତାରାର ଚମକ

କୁହୁଡ଼ିଆ ଗାଁ ମାଟି, ତୋଟା

ଅଗଣାରେ ଦିଏ ପକେଇ l

ଆଇଁଷ ମାଣ୍ଡିଆ ଖୁଆଇ

ହାଣ୍ଡିଆ ମହୁଲି ପିଆଇ

ଜନଜାତି ଝିଅ ଗଭାରେ

ଫୁଲପତ୍ର ଖୋସି ଦିଏ

ତାଙ୍କୁ ନଚେଇ l

ରବି ଫସଲର ଅମଳ

ଭରି ଦିଏ ଖୁସି ଚାଷୀ

ମନେ ଅକଳନ ନଥାଏ

ମନ ମାଳିନ୍ୟ ଶୀତ ତାଙ୍କୁ

ଦିଏ ଭୁଲେଇ l

ସହରୀ ବାବୁ ଭୟାଗଣ

ଢ଼ାବାରେ ବସି କରନ୍ତି

ସେବନ ନାନ୍ ଚିକିନ୍

ଆଉ ବିରିୟାନୀ

ଚୋବେଇ ଚୋବେଇ l

ଢଳି ଢଳି ଚାଲନ୍ତି ମଦୁଆ

ରାଜପଥେ ସହର ଗଳି

କନ୍ଦେ ମତୁଆଲା ହେଇ

ଛାତି ଫୁଲେଇ ଫୁଲେଇ l

ମୁଣ୍ଡପୋତା କେଳା ଗାଁ

ଛକେ ପୋତି ମୁଣ୍ଡ ଗାତେ

ଉପରକୁ ଟେକି ଗୋଡ଼

ଦେଖାନ୍ତି ଖେଳ ଆମ୍ବଟାକୁଆ

ଲଗା ନାକକୁ ନଚେଇ

ନଚେଇ l

ସହର ଗାଁ ଛାଇ ଛକରେ

ସାପୁଆ କେଳା ଖୋଲିଦିଏ

ପେଟି ଆସନ୍ତି ବାହାରି

ବିଷାକ୍ତ ସାପଦଳ ଫଣା

ଟେକି ଫୁତ୍କାର ଛାଡ଼ି ମୁଣ୍ଡକୁ

ଦୋହଲେଇ l

ପାତି ମାଙ୍କଡ଼ ନାଚ ବଡ଼

ମଜାଳିଆ ଗାଁଲୋକଙ୍କ ମନ

ଭୁଲାଣିଆ ମାଙ୍କେଡ଼ିଆ

କେଳାର ବାଡ଼ି ହଲା ଢଙ୍ଗ

ଡମ୍ବରୁ ଡମ ଡମ ତାଳ

ଦିଏ ସଭିଙ୍କୁ ମଜାଇ l

କୁହୁଡ଼ି ଘେରା ବଣ ପାହାଡ଼ର 

ଶୋଭା ଅତି ମନ ଟଣା

ବାଟେଇ ବଣ ଭୋଜି ଦଳଙ୍କ

ରନ୍ଧା ଖାଦ୍ୟ ପରସା ଶୀତର

ଆସରେ ଦିଏ ମନ ମତେଇ l

ଶୀତ ଆମ କରଇ ହିତ ଆଉ

ଦେଇ ଆମକୁ ପନି ପରିବା

ଗେଣ୍ଡୁ ଜୁଇ ଜାଇ ହେନାର

ମହକେ କରି ମୁଗୁଧ ସଭିଙ୍କୁ

ଶକ୍ତି ସାମର୍ଥ୍ୟ ଦିଏ ଯୋଗାଇ l

ଧନ୍ୟ ଶୀତ ତୁମ ମହିମା

ଅନେକ ବଖାଣିଵାକୁ ସମୟ

ନୁହେଁ ଅସୀମିତ ଜମା ଚାରି

ମାସ ନୁହେଁ ଅପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଆମ

ପାଇଁ ଚାହିଁ ବସିବୁ ତୁମବାଟକୁ 

ଆସନ୍ତା ବରଷକୁ ଆମେ

ଆଖି ଦୁଇଟିକୁ ମେଲେଇ l

ଋତୁଚର୍ଯ୍ୟାର ତୁମେ ହେ

ପ୍ରତୀକ ଶୀତ ବିଦାୟ ଦବାକୁ

ତୁମକୁ ନଚାହଁଇ ଆମ ଚିତ୍ତ

ମାତର ଏତିକି କହୁଛୁ ତୁମକୁ

ନକର କେବେ ତୁମ ଆଗମନ

ଉଣା ରହୁଛୁ ଆମେ ବଡ଼

ଠାକୁରଙ୍କୁ ଜଣାଇ l