ଏଇ ମାଟି ମୋର ସରଗ ଏଇ

ଏଇ ମାଟି ମୋର ଲାଗେ ସରଗ

 ଲଭିଛି ଜୀବନେ ଯା ' ଅନୁରାଗ ।

ପବିତ୍ର ଉତ୍ସାହ ଭରି ଦେଇଛି

ଅନେକ ଆନନ୍ଦ ଖେଳାଇ ଅଛି ।

ଏଇ ମାଟି ମାଆ ଦେଇଛି ବାୟୁ

ପ୍ରଭାବରେ ତାର ଶରୀର ଆୟୁ ।

ତାହାରି ପବିତ୍ର ତୋୟକୁ ପାନ

କରି ବଢ଼ୁଅଛି ଆମ ଜୀବନ ।

ପରିଶ୍ରମ କରି ଏଇ ମାଟିରୁ

ଫଳ ଫୁଲ ଶସ୍ୟ ଆହା କି ଚାରୁ ।

ଉପୁଜାଏ ଚାଷ ଆନନ୍ଦ ମନ

 ଛନଛନ ବଢ଼େ ଏଇଠି ତୃଣ ।

ଖାଇ ଗାଈ ଗୋରୁ ଦିଅନ୍ତି କ୍ଷୀର

ପାନ କରି ବଢ଼େ ଆମ ଶରୀର ।

ନିରୋଗ ରହଇ ବଢ଼ଇ ଶକ୍ତି

ଦେହେ ଦେହେ ନିତି ଜାଗଇ ଫୁର୍ତ୍ତି ।

 ଏଇ ମାଟି ନେଇ ଗଢୁଛୁ ମୂର୍ତ୍ତି

କରୁଛୁ ତାହାଙ୍କୁ ସଭିଏଁ ଭକ୍ତି ।

ଏଇ ମାଟି ମାଆ କୋଳରେ ଥାଇ

ସରଗର ସୁଖ ପାରୁଛୁ ପାଇ ।

ଏଣୁ ଏଇ ମାଟି ମୋର ସରଗ

ସମାନ ଗୁରୁତ୍ଵ ମନେ ସରାଗ ।

ବରଷେ ଏଇଠି ସରଗ ମେଘ 

ବନ  ବିଲ  ଗିରି  ଶୋଭା ସଉନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ।

ସରଗୁ ଅଧିକ ଲାଗଇ ମନେ

ଜାତି ଜାତି ଫୁଲ ଫଳ ଯତନେ ।

ରଖିଛି ଏ ମାଟି ଆମରି ପାଇଁ

ସବୁରି ତୁଣ୍ଡରେ ଆହାର ଦେଇ । 

ସଭିଙ୍କ ଅଭାବ ଥାଏ ମେଣ୍ଟାଇ

ସଭିଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଅଛି ଜଣାଇ ।

ଅନୁପମ ଦିବ୍ୟ ପୁଲକ ଧାରେ

ମନ ପ୍ରାଣ ହୃଦ ଧଉତ କରେ ।

ଏଇ ମାଟି ମୋର ସତେ ଚନ୍ଦନ

ବୋଳି ହୋଇ ନିତି ଚାଷୀ ରତନ ।

ହୁଏ ସୁପବିତ୍ର ଅରଜେ ଧର୍ମ

ସଭିଙ୍କୁ ଯୋଗାଏ ସେହି ହିଁ ଅନ୍ନ ।

ଏଣୁ ଏଇ ମାଟି ମୋର ସରଗ

ରହିଛି ରହିବ ସର୍ବଦା ଥିବ ।

ଏଇ ମାଟି ଆଉ ଧୂଳିକୁ ବୋଳି

ହେଲେ ଦେହ ଦିଶେ ଚନ୍ଦନ ଭଳି ।

ଏଣୁ ଏଇ ମାଟି ମୋର ଚନ୍ଦନ

ଶୋଭାଇବି ବୋଳି ମୋ ଅପଘନ ।