ମୁଠାଏ ସ୍ମୃତି

ଜୀବନର ପଥେ ଚାଲୁ ଚାଲୁ କେତେ

   ଦୋଛକିରେ ହଜେ ଭ୍ରମେ ମଣିଷ,

ଯାହା ପାଇଥାଏ କିଛି ମନେ ରହେ

      ଆଉ କିଛି ସ୍ମୃତି ହୁଏ ପାଉଁଶ |

କିଛି ସୁମଧୁର କିଛି ତିକ୍ତ ସ୍ମୃତି

      ମସ୍ତିଷ୍କ ତନ୍ତ୍ରୀରେ ଦୋହଲୁଥାଏ,

ହୃଦୟେ ଆଙ୍କଇ ଅତୀତର ଛବି

     ଆଖିଆଗେ ସବୁ ନାଚି ଯେ ଯାଏ |

ମଣିଷ ବଞ୍ଚିଛି ସଂସାରେ କେବଳ

     ମୁଠାଏ ସ୍ମୃତିକୁ କରି ନିଜର,

ନହେଲେ ବଞ୍ଚିବା ହୁଅନ୍ତା ଅସାର

     ନଥାନ୍ତା ଜୀବନେ ପ୍ରୀତି ମଧୁର |

କେବେ ବିରହର କେବେ ମିଳନର 

     କେବେ ପ୍ରିୟଜନ ଲଭେ ମରଣ,

ସବୁ ଘଟଣା ଯେ ମୁଠେ ସ୍ମୃତି ହୋଇ

      ସାରା ଜୀବନକୁ କରେ ଦହନ |

ସ୍ମୃତି ଜୀବନର ଅନୁଭୂତି ପରା

      ସଠିକ ରାସ୍ତାକୁ ଚିହ୍ନାଇ ଥାଏ ,

ସ୍ମୃତି ପରା ଏକ ରୂପା ଜହ୍ନଟିଏ

    ମଳିନ ହେଲେ ବି ଆଲୋକ ଦିଏ |

ସଭିଙ୍କ ଜୀବନେ ମୁଠାଏ ସ୍ମୃତିରେ

     ଭରି ରହିଥାଏ ଅନେକ ଗାଥା,

ଗୋପନେ ସପନେ କେବେ ମାଦକତା

     କେବେ ଭରିଥାଏ ଅକୁହା ବ୍ୟଥା |

ସ୍ମୃତି କହିଥାଏ ପିଲାଦିନ କଥା

     ତାରୁଣ୍ୟେ ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମର ଭାଷା,

ମନେ ପଡେ ଯେବେ ଆଣେ ଶିହରଣ

      ହୃଦୟ ଝରାଏ ଆଖିରେ ବର୍ଷା |