ଗାଁଆରେ ଶୀତ

ଶୀତ ର ଲହରୀ ପରଶେ ଶିହରୀ 

ଉଠେ ତରୁ ତୃଣ ରାଜି

ଫସଲ ଅମଳ କରି ସେ ଚଞ୍ଚଳ

ଚାଷୀ ମାନେ କୁଟା ପୁଞ୍ଜି ।

କରି ପିଟା ପରେ ବିରାଟ ଚୁଲା ରେ

ବସାଇ ଧାନ ସିଝାନ୍ତି

କୁଟା ନଡ଼ା ଜାଳି ଜଳାଇ କି ଚୂଲି

ପାଣି ଢ଼ାଳି ସେ ଫୁଟାନ୍ତି ।

ଉଷୁନା ଚାଉଳ ପାଆନ୍ତି ଧାନ ରୁ

କୃଷକ ମାନେ ଏ ପରି

ଶୀତ କାଳେ ଜନେ ଛୁଆ ପିଲା ମାନେ

ସେ ଚୂଲି ପାଖ ରେ ବେଢ଼ି ।

ବସି ରହି ଥାନ୍ତି ଲାଗେ କେଡେ ଶାନ୍ତି

ଚାଷୀ ଓ ତାର ଘରଣୀ

କୁଟା ନଡ଼ା ଠେଲି ଚୂଲି ଜାଳି ଜାଳି 

ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସ ବୁଣି ।

ସକାଳ ସନ୍ଧ୍ୟା ରେ ନିଆଁ ର ପାଖ ରେ

ପାଆନ୍ତି ସର୍ବେ ଉଷୁମ

ଚୂଲି ପାଖେ ନିଆଁ ପୁଇଁଲେ ଟି ସିନା

ଲାଗଇ ଦେହ ଆରାମ ।

କୁଟା ନିଆଁ ସାହା ଚୂଲି କରେ ଦୟା

ଶୀତ ରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଁ କି

ପ୍ରତି ଗ୍ରାମେ ଗ୍ରାମେ ଏଇ ପରି ଜନେ

ରହନ୍ତି ନିଆଁ ପୁଇଁ କି ।

କେଡେ ମଜା ଲାଗେ ଏଇ ଶୀତ କାଳେ

କୃଷକ ର ଚୂଲି ମୂଳେ

ଗାଆଁ ଲୋଜ ବାକ ପାଆନ୍ତି ଉତ୍ତାପ

ବସି ରହି ଲୋକ ମେଳେ ।