ସମୟ

ସମୟ ଅଟଇ ବଡ ବଳବାନ୍

ସବୁ ସମୟ ର ଖେଳ

କେତବେଳେ ସିଏ ଦେବଦୂତ ପରି

କେବେ ଅବା ମହାକାଳ ।

କିଏ କେତବେଳେ ବାସଚନ୍ଦନତ'

କେବେ ପୋକଶୁଙ୍ଘା ଗନ୍ଧ

କିଏ ସନ୍ଦେହ ର ନିର୍ମୂଳି ଲତା ଟି

" କିଏ" ମଧୂ ମାଳତୀର ଛନ୍ଦ ।

କେତେବେଳେ କିଏ ଆପଣାର ହୁଏ

ମମତା ର ମଧୂ ମାଖି

କେତେବେଳେ ତିକ୍ତ ବ୍ଯବଧାନତାରେ

ହୋଇ ଯାଏ ନିରିମାଖୀ ପିତାତ'ଚଖାଏ ମିଠା ତ ଚଖାଏ

କଷା କଟୁ ସ୍ୱାଦ ଦେଇ

ଜୀବନ ବୃକ୍ଷର ବିବେକ ଫଳରେ

ଅମୃତ ବି ଭରି ଥାଇ

ବେଳ ଅବେଳରେ ସମୟ ଚିହ୍ନାଏ

କିଏ କେତେ ଆପଣା ର

ସ୍ୱାର୍ଥ ଓ ଛଳନା ଚଇ ଛଟକ ର

କୃତ୍ରିମ ସ୍ୱଭାବ କାର ।

ସମୟ ଖେଳାଏ ଆମେ ଖେଳୁଥାଉ

ନିଜେ ଦ୍ୱନ୍ଦି ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦୀ

ଦୁର୍ବୁଦ୍ଧି ଅହଂତ୍ୱ ବଡ ପ୍ରତିପକ୍ଷ

ଜ୍ଞାନ ଓ ସୁବୁଦ୍ଧି ବାଦୀ

ମାୟା ଆସକ୍ତି ର ବିଜୟ ନିଶାରେ

ମିଠା ଯନ୍ତ୍ରଣା ର ମୋହେ

ବିଷୟା ପ୍ରବୃତ୍ତି ସଗରବ ଖେଳେ

ସମୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦହେ।

କେତେ ପାପ ପୂଣ୍ଯ କର୍ମ ଅକର୍ମ ର

ଜୀବନ ଫର୍ଦ୍ଦର ନଥି

କୃତଜ୍ଞ କୃତଘ୍ନ ନିୟତି ବିଚାର

ପଢାଏ ସମୟ ପୋଥି ।

କାଳର କବଳେ କବଳିତ ସର୍ବେ

ନିଜ କଲାକର୍ମ ନେଇ

ସମୟ ଅଟଇ ବଡ ବଳବାନ୍

କାହାକୁ ସେ ଛାଡେ ନାହିଁ ।