ଲୁହ

 ସବୁ ଆଖିକୋଣେ ଝଲମଲ ହେଉ

ଝରି ସିକ୍ତ କରୁ ଗଣ୍ଡ ଲପନ

ସୁଖଲଗ୍ନା ମନ ଚାନ୍ଦିନୀ ଗଗନେ

ଲୁହ ତାରାଫୁଲ ଢାଳେ କିରଣ ।

ଦୁଃଖ ଦରିଆର କୋହ ଭଉଁରୀରେ

ଉତ୍ତାଳ ଆବେଗେ ଗମୁରି କାନ୍ଦୁ

ମିଳନ ବିଛେଦ ଭାବ ଆବେଗରେ

ଲୋତକ ବନ୍ଯାରେ ସଭିଏଁ ଭିଜୁ ।

ସବୁରି ହୃଦୟ ଦ୍ରବିଭୂତ ହୁଏ

ବୁକୁଫଟା ସମବେଦନା ଚିତ୍ରେ

କୁମ୍ଭୀର କ୍ରନ୍ଦନ ମାୟାବିନୀ ମନ୍ତ୍ର

ଛଳନା ରେ ମନ ନିଏ ପରତେ ।

ପୂତ ପୟୋସ୍ୱନୀ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଧାରଟିଏ

ଭକତ ନୟନେ ଭାବ ବିହ୍ଵଳେ

ଅନୁତପ୍ତ ଲୁହେ ହୃଦ ଶୁଦ୍ଧ ହୁଏ

ସନ୍ତାପ ବିନାଶେ ପ୍ରେମ କଲ୍ଲୋଳେ ।

ବେଦନାକ୍ତ ତୀର୍ଥ ଲୋତକ ପ୍ରବାହ

ତରାଳାଇ ଦିଏ ମରୁ ହୃଦୟ

ପୂଣ୍ଯ ନୟନ ର ପ୍ରେମ ଅଶ୍ରୁଜଳ

ଅନାୟସେ କରେ ପରାଣ ଜୟ ।

ଅଶ୍ରୁଦେବୀ ତୋର ସବୁଠି ଆସ୍ଥାନ

ଅମର ଫକୀର ଧନୀ ଦରିଦ୍ର

ପାପୀ ତପି ପ୍ରେମୀ ସବୁ ଆଖି କୋଣେ

ଭାବ ନେଇ ଝର ତପ୍ତ ଶୀତଳ ।

ତରଙ୍ଗ ଭେଦରେ ସ୍ନାନ କରେ ଏକା

ମମତା ରେ ସିକ୍ତ ଯା ମନ ପ୍ରାଣ

ଦୁଃଖୀ ଆଖି ଲୁହ ପୋଛେ ସେ ଜଗତେ

ଏ ସଂସାରେ ତାର ଜୀବନ ଧନ୍ଯ ।